wat liefde is

Weet jij wat liefde is? Als je me nu, een twee drie, een uitleg moest geven over wat het was en hoe je het kon herkennen, heb je een antwoord voor me klaar? Ik had er zelf niet onmiddellijk over nagedacht, tot Dirk Vander Eecken me met de vraag bestookte via zijn werk in de hal van gebouw U op campus Groenenborger. You don’t know what love is II uit 2001 stelt zich als een pijnlijk verwijt in de titel, maar het werk zelf is zachter, net iets toegankelijker dan dat. Het doek toont verscheidene patronen in tinten van bruin, geel en rood. Op het eerste gezicht lijkt het wat willekeurig, maar hoe langer ik kijk, hoe meer ik een bepaalde methodiek herken. 

Dirk Vander Eecken is een Antwerps kunstenaar. Aanvankelijk was hij een graficus, maar doorheen de jaren is hij zich meer gaan toeleggen op schilderijen. Hoe verder hij in zijn carrière kwam, hoe abstracter en wetenschappelijker hij werd in zijn kunst. Zo heeft hij samengewerkt met de groep Elektronenmicroscopie en Nanotechnologie aan UAntwerpen voor zijn kunst. De structuren die de onderzoeksgroep aan het licht bracht aan de hand van een elektronenmicroscoop, begon Vander Eecken te verwerken in zijn schilderijen. Op die manier creëert Vander Eecken kunst op wetenschappelijke basis: wat in zijn schilderijen te zien is, is op microscopisch niveau te vinden in de natuur. Zijn kunst is een versmelting van grafiek, schilderkunst en wetenschap. 

Het geeft You don’t know what love is II een andere dimensie. Het werk heeft iets weg van een collage van patronen: een bloem, de bast van een boom, of denk ik nu te groots? Zijn de beelden juist uitvergroot van microscopisch niveau? Het kan. Ik vind het een intrigerend idee, het idee dat de patronen zich onder mijn vingertoppen bevinden, ongezien maar wel gevoeld, slechts waargenomen op een doek met een verwijt als een titel. Kan een mens weten wat liefde is als die blind is voor wat er zich in het klein afspeelt? Zoiets ongrijpbaars als liefde is evenmin zichtbaar met het blote oog, verborgen in de kleine gestes en de verzwegen moeite; misschien hebben we op gevoelsniveau ook wel een elektronenmicroscoop nodig om te zien wat anders niet te zien valt. Om te weten wat liefde is, hoe minuscuul ook. Of nu ja. Misschien zeg ik dat maar.