“Roma buiten! Kopvoddentaks! Hier geen moskee! Turken kunnen enkel fruit verkopen!”
Inderdaad, de zomer van 2010 was niet bepaald die van de genuanceerde meningen. De internationale vloedgolf aan populisme deed me haast terug verlangen naar godsdienstlessen vol ongecompliceerde naastenliefde op een kille maandagochtend. De term humanisme werd daar wel eens gebezigd. We hadden doorgaans één klasgenoot van buitenlandse origine, die moest dan maar alle niet Vlaams-katholieke culturen vertegenwoordigen. De leerkracht antwoordde steeds dat het toch geweldig was, die andere.
In België domineerden de onmogelijke regeringsvorming, het pedofilieschandaal in de Kerk en – het houdt nooit op! – de verloren kwalificatiematchen van de Rode Duivels de krantenpagina's en de journaalbulletins. Logisch eigenlijk dat de nood in Pakistan ons even niets kon schelen, al weerklonk het emotionele ‘No Sound But The Wind’ van Editors op de achtergrond van het spotje.
Als student in Antwerpen zou je haast het gevoel krijgen in een warm coconnetje te leven, op een eiland van voorspoed. Misschien is dat ook gewoon zo. De Antwerpse studenten hebben de voorbije jaren niet te klagen gehad. De stad en het hoger onderwijs investeerden fors in initiatieven als de Fietshaven, cultuurcheques en StuDay. Bovendien bouwden zowat alle leden van de AUHA nieuwe campussen en bibliotheken. Uit de eerste inschrijvingscijfers blijkt dan weer dat die van de UA minder teruglopen dan in Gent en Leuven. High five!
Loopt het dan toch eens fout tussen de stad en haar studenten, dan kunnen we erop rekenen dat de conflicten uitgepraat worden en de samenwerking verbeterd, zo blijkt uit een artikel over het Antwerps Studentenoverleg op de volgende pagina's. Een eiland van voorspoed dus. Laat ons echter een voorbeeld nemen aan de benefietactie Music for Life, die in december op de Groenplaats neerstrijkt, en tussen de studentikoze festiviteiten door eens een kritische blik over het muurtje werpen, naar de echte wereld. Kwestie van niet te hard te schrikken wanneer we de universiteit ooit verlaten. Intussentijd kan je natuurlijk gewoon dwars lezen, want kritisch en studentikoos, dat is exact wat dwars dit academiejaar meer dan ooit wil zijn als blad van de UA-student.