Donderdag 25 februari ging op de universiteit van Antwerpen de vierde editie van de Antwerp Model United Nations (kortweg MUN) van start. MUN's zijn simulaties van zowel de Raad van de Europese Unie als van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, waar studenten in de huid kunnen kruipen van een diplomaat die zijn land moet vertegenwoordigen op een internationaal forum. Geen gemakkelijke opdracht, want de MUN vergt heel wat voorbereiding alsook heel wat politieke vaardigheden. Onderhandelen, toespraken houden en bondgenoten vinden; het hoort allemaal bij de MUN-ervaring. dwars begaf zich onder de politieke zwaargewichten van morgen en brengt verslag uit.
Vrijdag 13u00 – Na een goede nachtrust begeef ik me opnieuw onder de jonge diplomaten die momenteel hun lunch nuttigen in een van de receptiezalen in de majestueuze rechtervleugel van het Hof van Liere. Belust op sensatie probeer ik zoveel mogelijk mensen te vragen in welk luxueus restaurant ze de avond voordien hebben gedineerd, maar het wordt al snel duidelijk dat deze nog verse generatie politici zich nog geen decadente allures heeft aangemeten. Iran en Macedonië zijn samen Belgische frietjes gaan eten, maar de meeste MUN'ers aten net als ik gewoon thuis.
Mijn bronnen vertellen me dat er ook op de traditionele kroegentocht geen al te gortige uitspattingen waren. Er werd wat gedronken, wat gebabbeld … kortom, niks al te exuberant, of zo wordt me toch verteld. Ik hecht niet veel belang aan deze lauwe verklaring en ga zelf op onderzoek. De eerste persoon die ik aanspreek is Bartosz, een Pool die Finland vertegenwoordigt in de VN-simulatie. Met een opvallend frisse kop antwoordt hij me droogjes dat hij gisteren 'maar’ vier Duvels, acht pinten en ‘een stuk of vijf’ Jägerbombs gedronken heeft. Een kater heeft hij niet, want de lever van de ware diplomaat is onverwoestbaar.
In de wandelgangen wordt er druk gesproken over de ludieke ‘straffen’ die sommige MUN-participanten deze ochtend moesten ondergaan. Sommigen leden van de Raad van de Europese Unie waren te laat en daarom verzonnen de voorzitters een passende sanctie voor hen. Onder pianobegeleiding van voorzitter Robin mochten de laatkomers een liedje zingen om het goed te maken.
Ondertussen wordt er ook nog ernstig politiek bedreven. De afgevaardigde van Israël vertelt me met pretoogjes dat hij aan een verdrag werkt met militaire grootmachten Rusland, de VS, Egypte en Turkije om tot een snelle en grondige oplossing van het vluchtelingprobleem te komen. Na de militaire en economische stabilisatie van de regio kunnen vervolgens de vluchtelingen naar hun land van herkomst worden teruggestuurd. Een definitief verdrag afsluiten wordt echter een race tegen de klok. Turkije geeft vrijdagnamiddag verstek en de gedelegeerde van Israël heeft zaterdag sabbat.
de Raad van de Europese Unie
15u10 – Ik ga langs bij de Raad van de Europese Unie waar met bittere ernst een zeer technische discussie wordt gevoerd over de formaliteiten van een resolutie over drugstrafiek via het internet. De vertegenwoordiger van Oostenrijk, zelfzeker en doelbewust, zet de lijnen uit. Zweden en Spanje maken hier en daar kanttekeningen en voorkomen zo dat de Raad onder impuls van Oostenrijk al te voortvarend wordt. Het debat wordt gemodereerd door voorzitters Ruben en Robin, die een wat meer relaxte, doch effectieve stijl hanteren in vergelijking met de meedogenloze chair van de Algemene Vergadering van de VN. “Een kwestie van aanvoelen”, zegt Ruben, die een ontspannen indruk maakt. “Als je een grote vergadering moet voorzitten zoals met de VN, dan moet je gewoon strenger optreden. Anders is er geen discipline.”
Maar ook in de gemoedelijke sfeer van de relatief kleine Raad van de Europese Unie wordt de discipline gehandhaafd, al is dat vaak met een kwinkslag. Zo wijzen voorzitters Ruben en Robin de wat pompeuze vertegenwoordiger van the UK er droogjes op dat hij moet afzien van het gebruik van ‘The Empire’ wanneer hij verwijst naar zijn land. “We told you yesterday and now we tell you again: The Empire officially ended in 1978, so we suggest you use ‘The United Kingdom of Great-Britain and Northern Ireland’ instead. We understand you suffer from nostalgia, but we urge you to adhere to the rules of procedure.”
16u07 – Ondanks de demonstratie van die ochtend is het blijkbaar nog niet tot alle deelnemers doorgedrongen dat men bij de MUN belang hecht aan punctualiteit. Tsjechië kwam na de pauze vijf minuten te laat terug binnen en moet als straf een pikante passage uit Fifty Shades of Grey voordragen. De persschuwe Tsjechische afgevaardigde wenste hierover geen verklaring af te leggen.
dwars verzoent
18u00 – Na afloop van de zittingen verneem ik dat Azerbeidzjan en Armenië het opnieuw bont maakten in de Algemene Vergadering. Ook Polen haalde opnieuw uit naar de struisvogelpolitiek van de staten van de Perzische Golf inzake de vluchtelingencrisis; deze keer richtte het zich rechtstreeks tot Qatar. Omdat dwars de internationale dialoog hoog in het vaandel draagt, breng ik als verzoenende reporter de ruziënde schobbejakken samen zodat ze in een openhartig gesprek hun geschillen kunnen bijleggen.
"Azerbeidzjan moet zich concentreren op de problematiek die nu op tafel ligt. Het mag deze vergadering over de vluchtelingencrisis niet gebruiken als een internationaal podium om persoonlijke vetes uit te vechten en eigen belangen na te jagen", vindt Robert Avagyan, vertegenwoordiger van Armenië. Azerbeidzjan reageert bitsig: "Wij willen enkel wat rechtvaardig is, en dat is dat een einde wordt gemaakt aan de illegitieme bezetting van Nagorno-Karabakh door Armenië!" Na een felle bekvechtpartij lachen de twee gedelegeerden om elkaars passie en beginnen ze een gesprek over hun gemeenschappelijke studie Rechten. Een verdere escalatie van het conflict lijkt voorlopig afgewend. Ook Polen en Qatar leggen hun geschillen bij en poseren broederlijk voor de lens van persfotograaf Lucas. Opnieuw een brandje dat vakkundig geblust werd door de therapeutische kracht van de pers.
Polen en Qatar schudden elkaar de hand
quiz en galabal
21u00 – Vrijdagavond is er een quiz. Voor even vergeten de 'gedistingeerde delegaten' alle politieke intrigues en bekommeren ze zich slechts om één ding: het smeden van een goed uitgebalanceerde quizploeg. De kandidaten worden getest op hun kennis over de internationale politiek. Het team van de voorzitters moet het daarbij afleggen tegen het team met de wat luie ploegnaam 'Something Funny'.
Zaterdag 10u00 – Ook tijdens het weekend wordt er druk gepalaverd in de Tassiszaal. Zowel in de Raad van de Europese Unie als in de Algemene Vergadering van de VN trachten de afgevaardigden de resoluties die op tafel liggen in hun definitieve vorm te gieten. De debatten zijn dan ook erg technisch vandaag en ik verbaas me er opnieuw over hoe vertrouwd deze jonge snaken al blijken te zijn met het reilen en zeilen van de internationale politiek. Soms is hun oeverloze kennis ronduit verontrustend. Vooral de hoge mate van expertise die de EU-vertegenwoordigers aan de dag leggen wat betreft de internationale drugsmarkt doet de wenkbrauwen fronsen.
Of het MUN-galabal in de IKON van vanavond daarom ook goed bevoorraad zal zijn van spotgoedkope onversneden cocaïne, is nog niet duidelijk. Jammer genoeg zal ik door een familiefeest niet zelf aan den lijve kunnen ondervinden wat de geneugten van de politieke elite juist inhouden. Ik stuur collega Yannick naar de IKON om er de sfeer op te snuiven. Zijn verslag:
Op zaterdagavond is het tijd voor het traditionele galabal. Helaas kon onze vaste MUN-correspondent niet aanwezig zijn, en dus gaf hij mij de opdracht om hier mijn ogen en oren open te houden. Achter de schermen worden immers vaak nog enkele deals gesloten: de pers is alvast klaar voor de scoop!Hoewel ik probeer het politiek gekonkel en de achterkamerintriges te ontdekken, lijken de afgevaardigden vooral zin te hebben in dansen. Op de beats van onder andere Stromae en Major Lazer verbroederen de landen die enkele uren voorheen nog bitsig debatteerden over ingewikkelde materie. Dat ontspanning na een intensieve sessie noodzakelijk is weet natuurlijk de meest gehaaide diplomaat en daar hoort ook zeker een Belgisch pintje bij. Uiteindelijk zwicht ook ik en begeef me op de dansvloer: Alors on danse!
prijsuitreiking
Zondag 10u30 – Zondag vonden de comité-sessies plaats in de wondermooie zalen van het Vredescentrum. Voorzitter Sina moest de deelnemers persoonlijk begeleiden, maar had zich na een zware nacht overslapen. Voor hem geen vernederend dansje als straf, wel een speech waarin hij zich omstandig excuseert voor zijn zwijnengedrag van die ochtend – en van de avond ervoor. In de zalen van het Vredescentrum worden nog de laatste loodjes gelegd aan de resoluties waar de afgelopen dagen druk over onderhandeld werd. De sfeer is ontspannen en collegiaal. Niets lijkt erop te wijzen dat iemand zenuwen heeft voor de door de pers fel geanticipeerde prijsuitreiking later die dag.
16u30 – Inderdaad, de voorzitters van de MUN kennen ook awards toe aan de meest waardige diplomaten! Bij de VN vielen de afgevaardigden van Irak, Roemenië en Iran in de prijzen. Tarak, de afgevaardigde van Irak, kreeg de prijs voor beste afgevaardigde. Hij bewees reeds in zijn openingsrede een erg geletterde diplomaat te zijn en toonde zich meermaals een welbespraakt orator. Ook de jury is zijn charme niet ontgaan. De pittige vertegenwoordigster van Roemenië, Vidette, werd benoemd tot 'meest gedistingeerde afgevaardigde'. Met haar emotionele en af en toe wat dramatische stijl was deze uit de UK afkomstige powerhouse de persoonlijke favoriet van de pers. Iran, dat vertegenwoordigd werd door Johannes uit Duitsland, won tenslotte de prijs voor de beste voorbereidingspaper. Deze timide diplomaat koos zorgvuldig zijn momenten uit om het woord te nemen en was vooral erg bedrijvig achter de schermen.
Bij de Raad van de EU waren het Kwinten voor Oostenrijk, Franz voor Tsjechië en Helen Jacobs voor Nederland die met de prijzen gingen lopen. Kwinten werd zoals verwacht verkozen tot beste afgevaardigde en Franz werd uitgeroepen tot 'meest gedistingeerde afgevaardigde'. Misschien hadden zijn voordrachtkwaliteiten daar wel meer mee te maken dan zijn stiptheid; Fifty Shades of Gey is nu eenmaal een crowdpleaser. Helen Jacobs schreef voor Nederland de beste voorbereidingspaper. De voorzitters van de Raad van de Europese Unie hadden ook nog enkele bijkomstige awards in petto. Binnen de subdiscipline 'funny awards' werd de UK verkozen tot 'Party animal'. 'Best seducer' was Oostenrijk, Letland ging het best gekleed en België won de award voor 'Future dictator'.
onwerkelijke ervaring
Met de ceremoniële plechtigheid van de prijsuitreiking kwam de Antwerp MUN van 2016 meteen ook ten einde: een unieke en bijwijlen ook onwerkelijke ervaring. Op de MUN is het soms onduidelijk waar de echte wereld stopt en de schijnwerkelijkheid van de simulatie begint. Tijdens de vier dagen dat ik er reporter was, zijn er mij vaag zaken ter ore gekomen over Turteltaksen, schietpartijen in Rotterdam en een explosie in de Antwerpse haven. Het kon me niet deren, ik zat in een andere wereld. Een veel spannendere wereld van internationale verdragen, politieke intriges en complotten. Ik sprak met Qatar, Azerbeidzjan, Tsjechië en met Papoea Nieuw-Guinea. Israël en Egypte informeerde mij over hun militaire plannen en ik dronk fruitsap met China. Bedwelmd door deze privileges waande ik mij voor even in de cenakels van de macht. Bedankt daarvoor MUN, en tot volgend jaar!
impressie Antwerp MUN 2016 door Natasja, onze fotografe ter plaatse