vrouwen zoeken sportmannen in ongedwongen pose

01/06/2003

Op een zonnige zondagmiddag in het verre Waasland zagen we voor de eerste keer in ons leven een bink van twee meter en zes centimeter. Wauw! We hadden namelijk de eer en het genoegen om een wedstrijd van topniveau bij te wonen. Basketbalclub Basics Melsele zorgde voor een namiddag van actie en vertier.

We hadden een idee. De dwarsmeiden zouden een artikel schrijven over vrouwen en sport. Het oorspronkelijke plan: een voetbalmatch opluisteren met onze vrouwelijke charmes. Spijtig genoeg viel het bezoek aan Berchem-Sport in het water door een foefelende voorzitter. De spelregels van het voetbal zullen eeuwig een raadsel blijven… Maar dankzij de hulp van Veerle hebben we eindelijk de mysteries van het basketbal kunnen ontrafelen. Ondanks de lokroep van verscheidene smachtende tienermeisjes, kostte het ons tijd noch moeite de gasten voor de wedstrijd in een ongedwongen pose voor onze camera te krijgen.

 

Lichten uit, spots aan. Actie! Een glimlach verschijnt op de tribune. Nee, het is niet Freya Van den Bossche of Michael Pas. Het is Otto de clown die nog even het veld komt opgewaggeld. Bal de hoogte in en het spel begint. Na één minuut en negenendertig seconden is het al zover, de eerste gewonde bij de tegenpartij uit Scherpenheuvel wordt afgevoerd. Op dat moment is het al duidelijk dat deze kleine mannetjes met nota bene een gigantische bierbuik geen partij zijn voor onze blauwe kampioenenploeg. Nummer acht, Laurens, één meter drieënnegentig lang en niet alleen prachtige schoenen, staat op van de bank en laat ons zijn balvaardigheden zien. Van op de tribune proberen we indruk te maken op hem en zijn moeder die toevallig achter ons zit.

 

Opzwepende muziek

Met opzwepende muziek op de achtergrond genieten we van het spektakel. Zestien minuten later: alweer boel op het veld. De tegenstander, gefrustreerd door zijn eigen spel, neemt het heft in eigen handen en slaat David, ook één meter drieënnegentig, tegen de vlakte. Na vijfenveertig minuten moet ook de scheidsrechter het bekopen, maar die laat zich niet zomaar doen. De ‘gele’ mag gaan afkoelen onder de douche. Nu wordt het pas echt spannend. Wij, de sportleken, zitten op het puntje van onze stoel. Zullen ze de 100 halen of niet? Nog acht seconden en één punt verwijderd van het vat.

 

Kampioenenbal

Ons geduld wordt beloond als Wim, één meter negenennegentig, op de vrijworplijn komt staan. Op de tonen van ‘We are the champions’, scoort hij het beslissende punt. Het publiek gaat uit zijn dak en we zijn een vat rijker! Een zucht van opluchting overvalt ons en vreugdekreten weergalmen door de sporthal. Al feestend trekken we naar de cafetaria waar iedereen wordt uitgenodigd op het kampioenenbal, dat op 24 mei wordt gehouden aan het zwembad van de sponsor! Zou nummer acht er ook zijn?