Omdat de aarde elk moment een beetje gered kan worden, volgen we gedurende één dag een groene studente: Gaia Jorden. Aan de hand van tips laat zij ons zien hoe verstandig omgesprongen kan worden met onze natuurlijke rijkdom. “Misschien krijg je de indruk dat milieubewustzijn veel van je vraagt, maar het is een kwestie van gewoonte. Na een tijdje heb je een milieuonderbewustzijn.”
Een ouderwetse wekker haalt Gaia uit haar slaap. "Ik vind zo’n wekker erg charmant, uiteraard werkt hij op oplaadbare batterijen." Na het ontbijt (biologisch geteelde ontbijtgranen, tegen de meststoffen die het broeikaseffect veroorzaken) gaat Gaia douchen. "Een korte douche is goed voor het waterverbruik en koud water bespaart op de verwarming." Vanonder de douche vraagt Gaia om haar kamerplanten aan te geven. "Dat spaart alweer een gietertje uit." Als deodorant wordt een roller in plaats van een spuitbus gebruikt. "In een spuitbus zitten zo’n vijftig procent drijfgassen en dertig procent oplosmiddel, beide zijn erg schadelijk."
Tijd om naar de les te gaan. De fiets leunt tegen de gevel, zowel de conditie als de propere lucht hebben er baat bij. Op de brievenbus plakt een sticker met ‘Geen reclamedrukwerk a.u.b.’ "Te bekomen bij de gemeente, een eenmalige moeite die mezelf en de ontbossing ten goede komt."
In de les noteert Gaia op de blanco achterzijden van de cursus. "Om de verloren ruimte te compenseren. Cursussen zijn trouwens nooit helemaal verloren, uit sommigen kan je wel drie jaar boodschappenlijstjes knippen."
Na een boterhammetje gegeten te hebben (altijd een brooddoos, nooit zilverpapier) gaat Gaia naar de bib om de krant te lezen. "Alle studenten kunnen gratis de belangrijke nationale en internationale kranten lezen. Een abonnement zou verspilling zijn." Enkele van haar vrienden komen de bib binnen. In de paasvakantie zouden ze graag een vriend in Valencia bezoeken. Op één van de computers zoekt Gaia naar een betaalbare vlucht. "Goedkope luchtvaartmaatschappijen zijn een zegen voor de avonturier, maar de CO2-uitstoot is verschrikkelijk. Om naar Valencia te vliegen zou ik verantwoordelijk zijn voor zo’n 1.25 ton koolstofdioxide. Gelukkig kan dit gecompenseerd worden." Bijvoorbeeld door een gift van zeventien euro aan Trees for Travel. Zij planten niet alleen de bomen die je verbruik compenseren, ze planten er ook enkele extra. Nadat de boomknuffelaars alle informatie verzameld hebben, zet Gaia de computer uit. "Er is niemand aan het wachten op een vrije computer, dus is het beter om hem uit te zetten."
Op kot koken alle studenten samen. Alvorens naar huis te gaan stopt Gaia nog even bij de kruidnier. "Ik probeer seizoensgebonden groenten te kopen. De productie, het transport en de bewaring van bijvoorbeeld kiwi’s is echt onverantwoord." De inkopen worden opgeborgen in een fietsmandje. Ook de plastiek zak is een nachtmerrie voor het milieu. "Gelukkig hebben de meeste warenhuizen dat ondertussen begrepen. Hoewel ze ongetwijfeld de financiële voordelen beogen. Uiteindelijk is milieubewustzijn altijd een win-winsituatie."
Bij het avondeten eet iedereen zijn bord leeg. Van de vijf mensen aan tafel eten er twee geen vlees. Na het eten volgt een dessert: waterijsjes. Gaia laat de diepvries zien. "Af en toe ijsvrij maken en goed opvullen, dat verbruikt alweer minder." Ze gaat een beetje glunderen van zoveel wijsheid.
Alvorens naar een feestje te trekken, drinken de studenten een paar pintjes. "We gebruiken glazen flesjes, die kunnen tot dertig maal toe gebruikt worden." "Ik heb ergens gelezen dat het spoelingproces van de flesjes meer verbruikt dan de productie van blik," werpt iemand op. Vertwijfeling op het gezicht van Gaia. Ze weet het niet zeker, en wil daarom de computer aanzetten om het op te zoeken. Na enig protest laat ze het varen. Milieubewustzijn mag geen obsessie zijn.