Dag liefste ijsprinses uit het hoge Noorden!
Hoe zijn de vakantiedagen bij jou verlopen? Pasen is hier nog erg katholiek opgevat, als in één (Goede) week. Coimbra was opeens wel heel erg leeg, nadat al onze erasmusvriendjes ofwel naar huis, ofwel richting Marokko of Spanje vertrokken waren. We hebben dan maar bescheiden van de gelegenheid gebruik gemaakt om het Portugese vasteland te verkennen. Tot in Lissabon en nadien Evora geraken, was een koud kunstje met de hulp (en vooral auto) van een Portugese vriend. Weer naar huis proberen liften bleek iets moeilijker. Zelfs gebaren van automobilisten zijn in het Portugees niet echt verstaanbaar! Maar eind goed, al goed, en we zijn gelukkig heelhuids terug in ons ondertussen geliefde stadje gearriveerd. Daarmee liepen de Portugese vakantiedagen ten einde, maar hier bracht onze anders zo goed verborgen vaderlandsliefde voor één keer redding: in België was de paasvakantie nog maar net begonnen! Zodoende kregen we mama's, papa's, zusjes, broers en nog een zestal Belgische vriendjes en vriendinnetjes over de vloer, allen op zoek naar zon, en ook wel naar hun lang gemiste dochters, zussen en vriendinnen. Ons appartementje werd dus nogal druk bevolkt, tot spijt van onze gloednieuwe Portugese huisgenoot die ook net die week bij ons kwam inwonen. Ondertussen is de rust wedergekeerd in ons midden, de matjes zijn opgerold, het appartement is gekuist en onze dierbaren zijn weer vertrokken… Tijd dus om misschien eens wat schoolwerk te verrichten, en ons weer te mengen tussen de Portugesen. Heb jij trouwens ook het gevoel dat ze altijd merken dat we buitenlanders zijn, al doen we nog zo ons best om ons aan te passen? Dat we de taal niet perfect uitspreken wil ik nog begrijpen (die nasale klanken zijn echt onuitspreekbaar), maar zelfs als we hen gewoon op straat passeren, staart iedereen ons toch nét iets te lang aan. Toegegeven, soms kleden we ons ook wel iets lichter dan de 'natives'. Maar zeg nu zelf, 22 graden, volle zon, dat is toch echt wel rokjes-en-topjes-weer? Ik krijg het spontaan nóg warmer als ik de Portugezen in hun zwarte, dikke winterjassen de heuvel zie opwandelen. Ach ja, in België zijn we ook niet veel gewoon. Stiekem ben ik dan toch blij (sorry mams!) dat ik nog niet meteen terug naar huis moet…
Ik duim dat de lente bij jou in Bergen de sneeuw ook doet smelten!
Até logo!
Anneleen
Kjære Anneleentje, bruingebakken en wellicht ook al enkele kilo's aangekomen,
Ook hier is de paasvakantie al uitgedoofd, ze is samen met mijn bezoekers en een van mijn maatjes op de gang voorgoed vertrokken. Twee weken met drie vrouwen op één kamer die voor mij alleen soms hopeloos te klein lijkt is duidelijk vermoeiend. Een dag niets doen was zeer welkom en bij nader inzien hoog nodig! Mijn Noors wordt beter en beter terwijl mijn Nederlands zienderogen achteruit gaat. Mijn aanpassingsvermogen ligt redelijk laag, maar ik merk toch duidelijk dat ik die fase voorbij ben, gelukkig maar!
Er werd mij ook meermaals door de vriendinnen gevraagd "hoe een typische Noor er nu uitziet" en nog steeds kan ik het niet zeggen. Maar toen besefte ik dat iemand mij ooit zei dat men in Noorwegen qua mode voor staat op de rest van Europa. Als ik dat mag geloven kom ik terug en zie ik niets anders dan grijze jogging broeken, witte sokken erover en sportschoenen. Maar misschien zijn wij Belgen inderdaad niets gewoon – knipoog.
En ook hier waren de nodige 1 april- grapjes aanwezig. Zo werd aan de lift aangekondigd dat, die befaamde dinsdag, Lidl – dé trekpleister onder de studenten voor goedkoop voedsel – ging sluiten, waarop vele collega's de grootste rugzak in de kast bovenhaalden om die ter plekke vol te proppen. Ook ik geloofde het, maar was mijn eigen zelve en dus te lui om in de regen tot daar te wandelen. Later op de avond kwam een meisje van de gang met een grote glimlach vragen "of we nog een laatste keer zijn gaan winkelen bij Lidl". Toen wist ik uiteraard genoeg... Mijn verblijf wordt korter en korter, nog niet zo lang geleden keek ik op tegen de ‘compulsory essays', vandaag zijn ze al ingeleverd, en lijken de examens al verschrikkelijk dichtbij. Maar dat weerhoudt ons niet om pret te maken uiteraard! Last-minute worden er nog plannen gesmeed om hier of daar naartoe te gaan, er zijn nog zoveel plekken die ik wil bezoeken. Gelukkig zal dit niet mijn enige kans zijn. Wie weet kan ik nog wel een klein Portugees stadje bezoeken. Laat ons zeggen... in juni?
Hopelijk verdwijnen de jassen daar en komen er knappe mannenlijven tevoorschijn!
Sofie