Stieren en zwijnen

06/03/2005

Soms komt het ons voor dat we enkel met gevallen mannen en vrouwen zouden moeten omgaan, omdat de brute verfijning van de onuitgesproken zonde ons zo goed staat en onze ogen zo mooi dof maakt.

Dolend door de sociëteiten waar we steeds met fierheid en opgeblazen trots ontvangen worden als verloren zonen, kwamen we aan aan de buitenstad-campussen. We werden opgenomen in de Diefka-rangen, waar we verliefd werden op de nachten en een gevecht met de zon leerden voeren. Onder het luidkeels gedeclameer van het laaghartig en plat clublied werden we ingewijd bij de club die misschien nog wel eens de Olympos zou durven bestormen.

 

Wie, meneer?

Diefka is de club die de studenten die Diergeneeskunde aan de Universiteit Antwerpen studeren, verenigt. De praeses is Kristel Justus, die ons op het hart drukte dat de ware kracht van Diefka in haar activiteiten ligt. We werden spontaan zacht bij de aanbidding van zo'n daadkrachtige vrouw, die met trots het blauwe lint draagt, waarop een kwaadaardige stierenkop de toeschouwer een blik vol doodsverachting gunt. Ze vertelde ons dat Diefka zelf nog op zoek is naar haar geschiedenis. Voor ons mag de Diefka-geschiedenis bij haar beginnen en nog lang doorlopen.

 

Het lied

Laten we beginnen bij het sympathieke aspect van het lied: het is unisex. De leden zijn zowel paardepieten als paardegrieten (sic). Voor de rest is het een knieval aan het studentenambrozijn dat het beste in ons schijnt los te maken. De fysische liefde mag onder geen beding vergeten worden, en hiermee is het verhaal eigenlijk af. Sex en bier. We begrijpen al een beetje beter waarom er niets van de geschiedenis bekend is (of liever niet bekend mag zijn). Ook opvallend is het duidelijk subtiele verschil tussen poepen gelijk ne stier, begrijpelijkerwijs toegewezen aan de mannelijke Diefka-bevolking, en poepen gelijk een zwijn, wat dan weer gelinkt schijnt te zijn aan de manieren van Diefka-vrouwen. Het verschil (en meer nog de combinatie) lijkt ons een interessante vergelijkende studie te zijn. Misschien iets voor een volgend artikel.

 

Bizarre charme

Ondanks de liederlijke levenswijze (of eerder dankzij) zijn we deze week weer van Diefka gaan houden. Sta even stil wanneer je voorbij een blauw-gelinte stierenkop dragende melancholicus loopt. Kijk hem/haar na, en geloof even in de helende manestralen om vervolgens je weg te vervolgen. Als je er niet bijhoort, zul je het nooit. Heimelijk hoop ik dat ze nooit het fijne van hun geschiedenis zullen kennen. Dan kunnen ze zelf hun afspraak met de eeuwigheid bewerkstelligen. Leve Diefka, leve de liederlijkheid, leve ons.

 

Diefka-lied

 

Wij zijn de Vlaamse Paardepieten
Wij poepen alle ferme grieten
Wij drinken bier en we poepen gelijk ne stier

 

Wij zijn de Vlaamse Paardepieten
Wij zijn de echte Paardepieten
Wij mogen ook wel eens genieten
Wij drinken veel om te lessen onze keel

 

Wij zijn de echte Paardepieten
Wij zijn op ronde om te drinken
Dus laat de potten maar eens klinken
Vergeten we de kliniek of we worden ook nog
ziek

 

Wij zijn op ronde om te klinken
Wij zijn de Vlaamse Paardegrieten
Wij poepen alle ferme pieten
Wij drinken wijn en we poepen gelijk een
zwijn
Wij zijn de Vlaamse Paardegrieten