we're on a road to nowhere

of hoe schrappen in openbaar vervoer een foute keuze is
25/09/2014
🖋: 

De kogel is door de kerk. De nieuwe Vlaamse Regering heeft maandag 22 september jongstleden haar Septemberverklaring voorgesteld. In deze verklaring geeft de nieuwe bestuursploeg aan waar ze naar toe wil met Vlaanderen, en welke accenten ze zal leggen de komende jaren. De voorbije dagen en weken is er al veel geschreven over deze Septemberverklaring. De ene groep vindt de aangekondigde besparingen te ver gaan (Hart boven Hard), de andere net niet (VOKA). Wat er ook van zij, we hebben het volgens de nieuwe Minister President Bourgeois alvast beter dan in 1914 (juicht allen!). Er is dan ook al veel ophef geweest over de besparingen in het onderwijs (BOE! Neen aan hogere inschrijvingsgelden), de cultuursector (dat zal de culturo’s wel leren) en de VRT (Gatz killed the radio star). Maar over een ander thema horen we net veel minder.

Het thema waar we over spreken is mobiliteit, en dan specifieker het openbaar vervoer. Wij studenten komen daar natuurlijk veel mee in contact. Diegenen die hun leven niet riskeren op een fiets in het drukke verkeer van Antwerpen komen wel eens met de trein, tram en bus naar een van de verschillende campussen van de Universiteit Antwerpen. Dat het niet altijd even makkelijk is om tussen verschillende campussen te pendelen omdat het aanbod van De Lijn hier niet echt op is afgestemd kennen we allemaal, net als de overvolle tramlijnen, de lange wachttijden, de stiptheid van de treinen (vooral het gebrek daaraan), etcetera.

 

En toch beslist de nieuwe Vlaamse Regering dat De Lijn moet besparen. Het zou gaan om een 30 à 35 miljoen euro per jaar. Een immens bedrag voor een bedrijf dat al quasi op haar tandvlees zit. Dit is een besparingsoefening die iedereen zal voelen, en niet slechts de 65-plussers die blijkbaar enkel en alleen tijdens de drukke spitsperiode de bus of tram nemen. Neen, dit zal verder ten koste gaan van het aanbod en de stiptheid. Collega’s, bereid jullie dus maar al voor om nog langer te wachten om op een nog vollere tram te stappen. Driewerf hoera! Om over een degelijk nachtelijk aanbod maar helemaal te zwijgen. Nee, rijd maar met de auto naar huis na een TD.

 

Tegelijkertijd rijden er in België op dit moment een 5.000.000 auto’s rond. 5 miljoen. Dit merken we dagelijks aan de steeds langer wordende filebulletins. Nu de beslissing rond de Oosterweel (zit daar écht nog iemand op te wachten?) weer naar het einde van deze legislatuur is verschoven en de mobiliteitsproblemen rond Antwerpen nood hebben aan snelle en structurele oplossingen zou er een grote rol zijn kunnen weggelegd zijn voor het openbaar vervoer. Maar zolang het openbaar vervoer geen aantrekkelijk alternatief is om de auto thuis te laten zal daar niets van in huis komen. Integendeel. Daarom alleen al is deze beslissing een foute. En al diegenen die ik de laatste weken en maanden heb horen roepen dat het maar eens gedaan moet zijn met de gratis-politiek wil ik gelijk geven. Het moet maar eens gedaan zijn met de legale voordelen op bedrijfswagens die onze wegen doen dichtslibben. In 2008 was dit fiscaal achterpoortje goed voor 4,1 miljard euro, ofwel 1,2 procent van het bruto nationaal product. Hallucinant, niet? Gebruik dat geld om te investeren in ons openbaar vervoer zodat we een performant, aantrekkelijk, stipt en veilig openbaar vervoer krijgen. En met het overschot kun je het (hoger) onderwijs voor iedereen toegankelijk houden.

 

Nu, om niet enkel en alleen gal te spuien sluit ik graag af met een aantal voorstellen voor de nieuwe Vlaamse Regering. Ik geef ze het maar mee. Ten eerste, voor de Antwerpse mobiliteit, besef alsjeblieft dat de Oosterweelverbinding er nooit zal komen. Er mankeert maatschappelijk draagvlak, Europa werkt tegen en je zal zo goed als zeker de financiering nooit rondkrijgen. Sta open voor goede initiatieven die van onderuit zijn gegroeid. Grijp de kansen die de Vlamingen jullie aanbieden. Kansen zoals Ringland, een prachtig project dat Vlaanderen en Antwerpen wereldwijd op de kaart zou kunnen zetten als innovatief en gedurfd. De beschikbare ruimte die vrijkomt in Antwerpen kan niet enkel de leefbaarheid ten goede komen, maar kan (zeg nu voor 20 procent) ook ontwikkeld worden om het hele project te financieren.

 

Ten tweede, kijk eens met een andere bril naar het openbaar vervoer. Maak gebruik van de bestaande infrastructuur om alles vlotter te laten verlopen. Vandaag de dag liggen er talloze sporen en stations ongebruikt bij. Herstel deze in hun originele functie om een stadsnet te creëren waardoor je vanuit heel de regio op een twintigtal minuutjes in Antwerpen geraakt (of een andere centrumstad in Vlaanderen). Niets zo onthaastend als ’s ochtends met een tas koffie en een krant je op het gemakje naar het werk te laten brengen. Laat je rijden.

 

 

Reageren op dit artikel? Stuur een mail naar contact@dwars.be