De afgelopen maanden zaten vol 'eerste keren’. Het eerste avondmaal met niet-huisgenoten, het eerste terrasje, de eerste keer gaan winkelen in een winkelstraat in plaats van op een computerscherm, dat eerste bezoek aan een café waarbij je opnieuw moest wennen aan het concept van een sociaal leven. Elke stap naar het echte leven wordt een mijlpaal, een herinnering dat de tijdsweg slechts eenrichtingsverkeer kent.
Net zoals niemand echt voor de eerste keer ging winkelen zal het niemands eerste keer zijn dat ze een ‘eerste schooldag’ meemaken. Maar als mijlpaal kan starten op de universiteit nog wel tellen. Het eerste kot, de eerste les, het eerste bezoek aan de komida, de eerste keer dat je besluit dat de universiteit uiteindelijk ook maar een construct is en dat je net zo goed eens brossen kan. Is een mijlpaal gewoon een gebeurtenis die wat zoeter proeft dan normaal?
Zelfs na jaren op de universiteit voelt elk academiejaar als een nieuw begin – new year, new me gaat voor ons studenten tweemaal per jaar op – een nieuwe kans om op de draaimolen te springen, aan elke wiek een nieuwe bijzonderheid om van de bucketlist te schrappen. Een cantus? Een blind date? Een scherpe vraag stellen op een politiek debat? Alles went, zelfs de overvolle to-dolijstjes legen. Eenmaal je het nieuwe van je eerste keer voorbijsteekt, zoals een trage groep wandelaars op de Meir, keer je weer naar een normale gang van zaken. Maar ook dat is speciaal: een leven opnieuw ingericht, binnen de kortste keren weer zodanig gewoon dat het moeilijk wordt om je te herinneren wat je daarvoor allemaal (niet) deed.
In al die eerste gebeurtenissen de komende maanden is het grootste karwei misschien nog wel om effectief te genieten van al die mijlpalen. Zo evident is dat tenslotte niet: tussen de zenuwen, de overvloed aan informatie en het aanpassen aan een nieuw leven door is enthousiasme vinden een behoorlijke zoektocht. En toch is het ook de sleutel om niet afgestompt te raken van de hoeveelheid mogelijkheden aan de universiteit. Er zijn meerdere boekjes nodig om alles in onze studentenwereld uit te leggen; dat het een studentikoos totaalpakket betreft, kunnen we niet beweren.
Als het studentenleven een draaimolen is, is het een met dertig paarden en de impliciete verwachting dat je overal weleens plaatsneemt. Iets waar je vrienden kan maken, iets waar je je grenzen verlegt, iets wat goed staat op je cv om een repliek te hebben op de vraag wat je met dát diploma gaat doen. Niet te doen? Ach, daar heb je een kennismakingsboekje zoals dit voor en de wetenschap dat je nog wel een paar jaar voor de boeg hebt. Elk jaar kan je gelukkig weer op de mallemolen springen om een nieuwe mijlpaal te bereiken.