POST MORTEM VAN EEN MEISJE

ze ligt begraven onder brandende ledematen
naar haar gevoel vreemde verhoudingen, verschrikkelijk in hun ruwheid
verkeken kansen met luwe blikken
huid vuilrood met handafdrukken van hongerige dissecties door een kluwen van kartelige klauwen

ze verdrinkt in de handen die haar naar boven trekken
in de suikerzachtzoete fluisteringen
strelingen veertjes over een kippenvelgeteisterd bloedgevlekt lichaam
te groot te zacht beenderen uitgerekt
ingewanden onbekend imploderend

van haar en niet van haar 

ze verlangt naar haar onschuldige blik
naar ogen die het niet gezien zouden hebben:

haar naaktheid in de duisternis.