Artikels uit dwars #100
Recente artikels
bitter arcademedicament
Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken, valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.
nieuw vak leert studenten open brieven schrijven
Alle studenten kunnen vanaf volgend academiejaar het vak open brieven schrijven volgen aan UAntwerpen. “We willen tegemoetkomen aan de noden van de studenten”, klinkt het daar.
het daddy-debacle
Onze liefdeslevens waren onbestaand, ons schoolwerk was overweldigend en onze bankrekeningen werden steeds leger. Liefde in tijden van corona is allesbehalve eenvoudig. Ook studentenjobs zijn geen evidentie, zeker niet in de horeca. Mijn goede vriendin Lila (21) kwam op een ingenieus idee: waarom geen twee vliegen in één klap slaan? We gingen voor haar op zoek naar een sugar daddy.
poetspersoneel in het sop
Een jaar geleden lanceerde het 8 maart Comité haar poetsvrouwencampagne. Het comité dankt haar naam aan de Internationale Vrouwendag. Ze klaagden de structurele onderwaardering van poetspersoneel, in hoofdzaak vrouwelijk, aan. Een jaar vol corona en bijkomende werkdruk later ontslaat schoonmaakbedrijf ISS al haar werknemers die op UAntwerpen poetsen om hun een nieuw contract aan te bieden met aanzienlijk minder werkuren. Alle voltijdse werknemers moeten minimum vijf uren inleveren, ook deeltijdse werknemers zien hun aantal uren dalen. De reden achter de krimp is het nieuwe raamcontract dat de universiteit afsloot met ISS: de schoonmaak van haar gebouwen moet kostefficiënter.
de koning die zo veel goud had dat hij stierf uit armoede
Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zo veel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.
wie niet weg is, is gezien
Er zijn plaatsen waar simpelweg bestaan geen performance hoeft te zijn, plaatsen waar je ongezien en ongehoord blijft. De bibliotheek op de Stadscampus is … niet een van die plaatsen. Wanneer ik tevergeefs op een stille manier mijn inboedel bijeen probeer te rapen, heb ik het gevoel dat elke student binnen een straal van vijf meter geïrriteerd opkijkt om mijn poging. Mijn aftocht gaat vergezeld met lampen die net wat helderder schijnen wanneer ik in hun buurt kom (waarom?) en het idee dat mijn hakjes een hels kabaal maken voor elke mens present. De zuilengalerij bij het Hof van Liere is gevuld met een menigte van napraters, rokers en studenten die beide categorieën met glans combineren. Ligt het aan mij of kijken ze allemaal naar me om wanneer ik me een weg naar het B-gebouw baan? Ogen in de rug maken me gek.
