dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat ermee langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. We maakten voor u een selectie van bijzondere tekenfilms waarbij je eens heerlijk kan wegdromen tijdens één van die weinig productieve uitkaterdagjes die nu eenmaal onderdeel zijn van het ware studentenbestaan. Kijk voor één keer eens geen ordinaire HBO-serie, maar doe lekker dwars en trakteer jezelf op deze drie cult-klassiekers!
La Planète Sauvage, René Lalou (1973)
Deze wonderbaarlijke animatie-sciencefictionfilm werd vormgegeven door de surrealistische kunstenaar/schrijver/filmmaker en acteur Roland Topor. En dat is er aan te merken. Dankzij de bevreemdende soundtrack en het dromerige landschap van de bizarre planeet van de Draag krijg je het gevoel dat je bent binnengestapt in een schilderij van Dali.
De Draag, een superieur ras van aliens, hebben wilde mensen als huisdieren geadopteerd nadat ze zelf hun planeet hadden verwoest. Wanneer een nieuwsgierig exemplaar van zijn meester wegloopt ontdekt hij de ware aard van zijn onderdrukking en het tragische lot van zijn planeet.
Rarg, Tony Collingwood (1988)
Een ontwapenend mooi verteld sprookje waar Inception nog een puntje aan kan zuigen. Rarg gaat over een maatschappij die bezeten is door nieuwe uitvindingen. Wanneer één van de ambtenaar-uitvinders ontdekt dat hun realiteit slechts bestaat in de droom van een druilerig mannetje dat ergens in een andere dimensie een uiltje knapt, staat de wereld van Rarg in rep en roer.
De koning besluit een expeditie uit te zenden die moet voorkomen dat hun god wakker wordt. Uiteindelijk slagen de burgers van Rarg erin om de slapende schepper geruisloos naar hun eigen dimensie te brengen, maar daarmee is het onvermijdelijke nog niet afgewend…
Waking Life, Richard Linklater (2001)
Een onvergetelijke trip naar de grenzen van ons bewustzijn. In deze animatiefilm over lucide dromen slaagt Linklater er nog maar eens in door te dringen tot de kern van de dingen op zijn eigen, onnavolgbare dromerige manier.
Doordat de film gemaakt werd met een rotoscoop (een methode waarbij je grofweg echte acteurs filmt en ze vervolgens frame voor frame inkleurt) krijgt het geheel een dromerig, onwerkelijk sfeertje, maar ook de flarden van absurde filosofische monologen en de buitenaardse soundtrack maken van Waking Life een unieke ervaring.