Op kot met Judith Nobels

Ten kote van
18/03/2006
🖋: 

Door het raam van een klein kamertje in het studentenhome van Wilrijk zien we hoe het aarzelende groen de lente inluidt.

Judith Nobels (eerste licentie Germaanse) vertelt dat dit eerder idyllische beeld ook minder leuke kantjes heeft: sinds kort teistert een exhibitionist het gebied rond de campus. Gelukkig trekt ze er zich niks van aan en heeft ze dolle pret met haar negen ‘slaapganggenoten'. Filmavondjes, Lost-dvd's en een occasionele fuif in ‘De Konijnenpijp' zijn volwaardige vervangers van het uitgaansleven op de Stadscampus. Haar drukke sociale leven staat het vioolspelen zelfs in de weg. De muziekstandaard staat er bijgevolg maar wat verloren bij. Boven haar bureau prijken vakantiefoto's, een ticket voor een concert van Jamie Cullum en een reproductie van Vettriano, haar favoriete schilder. Naast het bed staat er ook een leuke foto van haar twee slapende grootvaders. Als we afscheid nemen van deze innemende jongedame, strijkt er een lieveheersbeestje neer op haar vensterbank. “Ik ben hier de enige bij wie die diertjes veelvuldig komen aanwaaien”, lacht ze.