Het lijkt een haast onmogelijke taak: Universiteit Antwerpen, verdeeld over negen faculteiten en drie campussen, één uniforme gestalte geven richting de buitenwereld. In een tijd waarin zowel studenten als buitenstaanders sociale media gebruiken als eerste contactpunt met de universiteit, is er meer dan ooit behoefte aan een eenduidig voorkomen op het internet. Daarom nam dwars een kijkje in de keuken van Margot Bloemen, de kersverse socialemediamanager van Universiteit Antwerpen.

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zoveel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.

Mails over feedbackformulieren en herinneringen aan mails over feedbackformulieren overstromen weer de inbox van menig student. Feedback, je vraagt je toch altijd af of de licht emotionele afbranding van je prof nu eigenlijk wel effect heeft op zijn lesgeven. Aan de andere kant, de therapeutische waarde van anoniem gal spuwen op een prof na een matig cijfer mag ook niet onderschat worden. Tot diezelfde prof enigszins gepikeerd voor de klas staat en je je afvraagt of je pittige review het niet alleen maar erger heeft gemaakt.

Voor het eerst zijn we in staat om veranderingen van het klimaat vast te leggen en te voorspellen. Een onderzoek uit 2010 wees uit dat er onder klimatologen een consensus van 97 procent bestond dat door de mens veroorzaakte klimaatopwarming bestaat. In een soortgelijke studie van meer dan 11.000 wetenschappelijke artikelen in 2019 groeide deze consensus tot de volle 100 procent. Daarom is het ook niet bepaald een verrassing dat er de vorige jaren meer en meer protesten waren om het beleid rond klimaatopwarming in verschillende landen en op verschillende niveaus aan te kaarten. Het maatschappelijke debat wordt in onze actualiteit vaak polariserend gevoerd en effectieve maatregelen door onze regeringen blijven klaarblijkelijk uit. Waarom is dat zo? En kunnen wij als studenten een noemenswaardig steentje bijdragen?

Onlangs had ik weer een retour Nederland geboekt. Ik was net op tijd de trein binnengesprongen en zette me snel tegenover een man en zijn dochter. Kort daarna verscheen de moeder met nog een zoon en peuter uit de tussenruimte. Wat onwennig drukten ze zich in de andere hoek. Enkele ongemakkelijke minuten en een vriendelijke overbuurman later konden ze mijn oude plek innemen.

Op 22 februari 2010 vond het Lingua Kortfilmfestival voor het eerst plaats. Promofilmpjes, gemaakt door het toenmalige praesidium, spoorden de studentenbevolking aan om hun zelfgemaakte kortfilms in te zenden, opdat ze voor het allereerst in Theater Het Klokhuis konden strijden voor de felbegeerde eerste plaats. Dit jaar vond de jubileumeditie plaats in Theater Elckerlyc. Wij gingen er de sfeer opsnuiven, strikten de organisatoren voor een interview en bekeken de vertoonde kortfilms.