De universiteit denkt bij ‘eerstejaars’ aan nieuwe studenten die opgevangen moeten worden – al is het maar om de uitvalcijfers binnen de perken te houden. Een studentenclub denkt bij eerstejaars niet minder aan nieuwe studenten die opgevangen moeten worden, misschien wel in de armen van een rigoureuze schachtentemmer. De clubs hopen met hun rituelen niet enkel leden aan de club te binden, maar ook aan elkaar. “Vriendschappen voor het leven”, zoals het cliché luidt. 

Wie al eens een infobrochure ter handen nam of naar het studentenportaal surfte, werd overladen met afbeeldingen van schijnbaar zorgeloze studenten. Een beeld dat niet strookt met de werkelijkheid. Achter de kamerbrede glimlach schuilen onmogelijke examenroosters, hoge kotprijzen en deadlinestress. Universiteit Antwerpen gooit haar beleid over een andere boeg en zet voortaan het studentenleven zoals het is in de kijker. 

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie bespelen we de boemlala. 

Passie voor muziek? De Antwerpse Studentenharmonie (ASH) is een orkest voor en door studenten en pas afgestudeerden van Antwerpse hogescholen en universiteiten. Floor Vandevelde is voorzitter van het orkest en stond me te woord over het langstdraaiende studentenorkest van Antwerpen.

De stapel papieren die je bij je inschrijving hebt gekregen ligt ergens nog-net-niet-al-te-ver-weggeborgen, je hebt halvelings notie van je lessenrooster en je bent relatief zeker waar de sleutel van je nog steeds wat unheimlich aanvoelende kot ligt – en nu hebben ze wéér een boekje in je handen geduwd. Misschien lees je dit wel op de bus terug naar Antwerpen na enkele uitputtende dagen Verkenningsdagen, in dat geval heb je vast al kennisgemaakt met ASK-Stuwer en Unifac, de twee koepelverenigingen van Antwerpen. Beide verenigingen bestaan slechts uit een tiental studenten, die zich jaarlijks keihard inzetten om jouw studententijd zo onvergetelijk mogelijk te maken. 

De stapel papieren die je bij je inschrijving hebt gekregen ligt ergens nog-net-niet-al-te-ver-weggeborgen, je hebt halvelings notie van je lessenrooster en je bent relatief zeker waar de sleutel van je nog steeds wat unheimlich aanvoelende kot ligt – en nu hebben ze wéér een boekje in je handen geduwd. Misschien lees je dit wel op de bus terug naar Antwerpen na enkele uitputtende dagen Verkenningsdagen, in dat geval heb je vast al kennisgemaakt met ASK-Stuwer en Unifac, de twee koepelverenigingen van Antwerpen. Beide verenigingen bestaan slechts uit een tiental studenten, die zich jaarlijks keihard inzetten om jouw studententijd zo onvergetelijk mogelijk te maken. 

Tijdens je jaren aan de universiteit bots je ongetwijfeld tegen zaken aan waarvan je denkt dat ze beter kunnen. Gelukkig staat er een heel arsenaal aan studentenvertegenwoordigers, ook wel gekend als ‘stuvers’, klaar om jou te vertegenwoordigen en om studeren aan de universiteit nóg beter te maken.

Het Universitair Koor Antwerpen (UKA) is het studentenkoor van ‘t Stad. Het koor werkt jaarlijks toe naar twee themaconcerten. Vorig jaar waren dat Boogie Winter Wonderland en Mysteria Naturae. Ik zat samen met voorzitter Jade Simoens, die me wat meer vertelde over wat UKA te bieden heeft.

Symphonic City Sounds (SCS) is het symfonisch orkest van UAntwerpen en AP Hogeschool. Hoewel SCS in de eerste plaats een studentenorkest is, blijven ook mensen die al aan het werk zijn plakken. Zo werd SCS een kleurrijk allegaartje van studenten, alumni, professoren en doctorandi. Het element dat hen allemaal met elkaar verbindt? Liefde voor muziek.