De gebeurtenissen van de afgelopen weken raasden als een schokgolf door onze samenleving. Een jongen wordt vermoord omwille van een muziekspeler. Iedereen staat met verstomming te kijken terwijl het bericht dag in, dag uit op het journaal verschijnt. Is het ongeloof, of schaamte die een plaatsje zoekt in ons hart? Ongeloof omdat het inacceptabel is het leven van een mens te zien verdwijnen in een fractie van een seconde. Het blijft grotendeels onvatbaar voor ons. Schaamte, omdat we op zo een moment allemaal kritisch naar onszelf moeten kijken en met onze neus op onze eigen fouten worden gedrukt. Want niemand is zonder fouten, niemand kan de ander beschuldigen zonder eerst eens in eigen boezem te kijken. Wie werpe de eerste steen?

Net nu u begint te wennen aan het mooiere weer en het Hof Van Liere op de Stadscampus op "Sint-Anneke plage" begint te lijken, is het weer zover: de examenperiode komt weer roet in het eten strooien. Bedenk heel goed dat stress rare gevolgen kan hebben, maar wie ben ik als SMS-verzamelaar om u tegen te houden?

Sommigen vullen de voorpagina van een krant, de stoelen in een kerk en ook wel het hoofd van Patrick Dewael. Anderen zitten op universiteitsbanken. Rustig, zou je denken, maar het nieuwe wetsvoorstel omtrent asielbeleid laat ook hen niet onberoerd. We hadden een gesprek met een illegale studente en een politiek vluchteling, beiden studerend aan onze universiteit. Voor je de UA met de vinger van de wet valselijk beticht, even een vreemde vaststelling: er bestaat geen wetgeving betreffende illegalen in het hoger onderwijs.

“Mission Impossible III” en “Firewall”, de ene al een grotere mislukking dan de andere...

Een staaltje industriële grootstadarchitectuur volgens de ene, een wansmakelijke stalen constructie volgens vele anderen: de Ijzeren Brug, officieel Kipdorpbrug gedoopt, laat niemand onbewogen. In 1972 opgetrokken om dienst te doen voor slechts enkele weken en nu, maar liefst vierendertig jaar later, gedoemd om te verdwijnen. Eindelijk, denk je dan. Maar niets is minder waar. Buurtbewoners morren, voorbijgangers schudden meewarig het hoofd. Het lelijke eendje van de Rooseveltplaats mag dan geen fiere zwaan geworden zijn, door haar functionaliteit en uniciteit werd de brug een niet te versmaden stukje stad. Een stukje stad waar ergens midden augustus de laatste auto overheen zal bolderen. Hoog tijd voor een laatste groet.