dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze week, geslepen aan de zeis van Pietje de Dood zelf: Black Stories. Deze verhalen veroorzaken misschien wel rillingen over de ruggengraat van de meest onverschillige lezer.
Als je Black Stories niet kent, zou je kunnen denken dat het over duistere verhalen gaat die in een verlaten bos rond middernacht bij het kampvuur verteld worden. Het zou iets te maken kunnen hebben met een uit de hand gelopen Ouija seance. Of met een duizelingwekkende horrorfilm waar je maar met moeite door de gaatjes van je vingers piept, om ze vervolgens sneller dan een professionele kaartspeler weer te sluiten.
Wrong! Try again! Je bent in de buurt…
Black Stories is een gezelschapsspel! En ik hoor je al denken: ‘Ooh, dat is toch helemaal niet griezelig?’ Ja en nee. Het spel zelf is natuurlijk gemaakt om te vermaken. Maar de verhalen die erachter zitten doen je wenkbrauwen fronsen en je mondhoeken samentrekken, waarna je met een verbaasde en verdwaasde blik voor een voldongen feit wordt gesteld en hunkert naar meer.
Ik heb je aandacht te pakken, nietwaar? Nu concreet: wat is Black Stories juist en hoe speel je het? Het spel bestaat uit een set kaarten. Geen gewone speelkaarten echter; dit is een spel voor de aspirant-detective met een talent voor het out of the box-denken.
Het compacte en lichte reisdoosje vergemakkelijkt het draagcomfort en is daarom uiterst geschikt voor een partijtje in de auto, op de trein of gezellig in de woonkamer. Dit unieke en excentrieke kaartspel is verkrijgbaar in maar liefst 6 verschillende uitgaven, telkens met 50 gitzwarte raadsels. Voor de luttele prijs van 10 euro is deze nieuwste rage van u. Een koopje! En dan nu de commerciële bullshit even terzijde: de spelregels.
Elke beurt bevat een introductie, of beter gezegd de uitkomst, van een verbluffend raadselachtig verhaal. Eén van je vrienden of familieleden wordt aangesteld als de alwetende verteller, trekt een kaart en leest de voorkant aan iedereen voor. Deze speler, en enkel deze speler, mag ook de achterkant van de kaart lezen en zo de oplossing van het raadsel te weten komen. En dan begint nu het gegil en gekrijs zoals in een echt moordverhaal…
Elke speler mag zoveel vragen stellen aan de verteller als hij of zij wil, op voorwaarde dat deze met een simpele ‘Ja’ of ‘Nee’ beantwoord kunnen worden. Alle andere vragen worden niet beantwoord, wat het spel natuurlijk bemoeilijkt. De verteller kijkt dan meestal ook met een brede grijns toe op dit ludieke schouwspel en heeft binnenpretjes bij de radeloosheid en onwetendheid van de anderen of staat perplex van de denkkracht en originaliteit van bepaalde spelers. Zo leer je elkaars denkvermogen op een andere manier kennen.
Pas echter op. De scenario’s van deze duistere verhalen zijn soms zo ver gezocht, dat niets, zelfs het meest minuscuul kleine detail, niet meer vanzelfsprekend is en alles aan de twijfel onderworpen moet worden. Zo zijn Romeo en Julia niet vanzelfsprekend de hoofdpersonages van een shakespeareaans drama, maar de vissen die het slachtoffer zijn geworden van de huiskat. Als je dit niet snel te weten komt door consequent en doordacht vragen te stellen, kan je wel eens heel lang naar de verkeerde verdachte zoeken.
Dit zeer vaak tot grote frustratie van de spelers, maar het brengt des te meer voldoening bij het oplossen van een duister raadsel met zich mee en zorgt voor een onbedwingbare hunkering naar meer. Nog nooit eerder, bij geen enkel spel of verhaal, was het zo cruciaal en van zo’n groot belang om eerst het einde goed te begrijpen om vervolgens de stappen te reconstrueren. Het echte én aparte speurwerk voor de aparte speler!
Ik voel het al... Je staat te popelen om in groep of om ter snelst tegen elkaar een raadsel op te lossen. Dan volgt hier de ontknoping, mijn vrienden! Aan jullie om de rest te ontcijferen…
‘Er wordt een man dood terug gevonden aan de voet van een berg: naakt en met een gebroken lucifer in zijn hand. Qu’est-ce que c’est passé, mon Dieu?!?’
*SPOILER ALERT*
Oplossing: Een groepje mensen is vertrokken op een ballonvaart. Toen ze echter de berg naderden, hadden ze teveel gewicht aan boord om nog meer de stijgen en konden ze bijgevolg de berg niet overvliegen. Ze hebben eerst geprobeerd om allemaal hun kleren uit te trekken in de hoop gewicht te verliezen, maar toen dat niet gelukt is, hebben ze lucifers getrokken wie zich zou opofferen. De man onderaan de berg heeft aan het kortste einde getrokken en kwam bijgevolg op deze absurde manier ook aan zijn einde.