Dinosaur Jr.: het triumviraat van de geluidsmuur

Een blitzkrieg op de Buis van Eustachius
22/02/2013

Gooi een televisietoestel uit het raam van je hotelkamer, draai de volumeknop naar elf en sluit een pact met de duivel. dwars tracht maandelijks ’s werelds meest befaamde artiesten te strikken voor een dialoog over alles en niets. 1984. Thriller van Michael Jackson is twee jaar oud. 'Like a Virgin' van Madonna verovert de wereld. Marvin Gaye wordt neergeschoten. Tot slot verwart Mötley Crue de term 'muziek' met 'coïteren'. Het ziet er bleekjes uit. Orwell lacht in zijn vuist. Hosanna! Alsof de wereld een gezamenlijke middenvinger opsteekt richting alles wat fout is, barst de alternatieve rockscene open. Onder andere De Pixies, R.E.M., Hüsker Dü, Sonic Youth en Dinosaur Jr. brengen Meester Gitaar weer fatsoenlijk op de voorgrond. Het is met die laatste, het onverwoestbare Dinosaur Jr., waar dwars op 9 februari een gedachtewisseling mee kan delen. De grijsharige goeroe van de band, J Mascis, neemt het woord. Enfin, enkele woorden.

Hoe verloopt de tour tot nog toe?

J Mascis  Goed. Vandaag Antwerpen. (lange pauze) We komen graag naar België.

 

Vorig jaar hebben jullie de pannen van het dak gespeeld op Rock Herk. Enkel lovende recensies waren aan de orde.

J Mascis  We speelden toen net na The Black Box Revelation. Goede band. Het is fijn om te horen dat iedereen het tof vond. Leuk festival ook.

 

Jullie nieuwe plaat 'I Bet On Sky' brengt weer glorieuze gitaren en snedige solo’s aan de man. Is de verstandhouding tussen jullie gedrieën nog steeds optimaal?

J Mascis  We hebben een periode gehad waarin het niet zo goed ging (Dinosaur Jr. splitte in 1997, nvdr.). De tijd die we apart hebben gespendeerd heeft ons deugd gedaan. We zijn ouder geworden. We zijn wijzer geworden. Een zeer clichématige uitspraak. Je zal het hiermee moeten doen, vrees ik.

 

Is het waar dat de grunge-explosie Dinosaur Jr. in zijn passen heeft getreden?

J Mascis  De grungebeweging lag al jaren op de loer. Die uitbraak moest er eenmaal komen. Ik ben blij dat grunge zo’n prominente rol gespeeld heeft in de muziekgeschiedenis.

 

Toch wordt Dinosaur Jr. vaak in hetzelfde hokje geplaatst als Nirvana. Jullie zijn de zogenaamde ‘Peetvaders van Grunge’.

J Mascis  Wat Nirvana gedaan heeft is de hele wereld op z’n kop gezet. Cobain heeft ervoor gezorgd dat miljoenen jongeren een nieuwe stem hadden om te volgen. Dinosaur Jr. heeft zich altijd daarachter verstopt. Iemand zei ooit eens dat wij de Chuck Berry waren ten opzichte van Nirvana’s Beatles. Daarmee kan ik wel leven.

 

Je hebt een enorme passie voor hardcore en punk. Je eerste band was Deep Wound, het zaad waaruit Dinosaur Jr. ontsproten is.

J Mascis  Ik denk dat wij de missing link zijn tussen Black Flag, Minor Threat en de Pixies. We maken deel uit van een golf bands die op hun eigen manier een stempel wilden drukken op de muziekwereld.

 

De eerste versregel van ‘What Was That’ op de nieuwe plaat is “I miss my life”. Heeft dat een diepere betekenis? Is het een reflectie op vervlogen tijden?

J Mascis  Neen. Het leek me een cool begin te zijn van het nummer. Daaruit is de rest organisch gevloeid.

 

Haters gonna hate

De dynamiek van de band zal toch op een ander niveau liggen dan pakweg twintig jaar geleden?

J Mascis (zeer lange pauze)  Iedereen verwijst altijd naar de spanning die er rond die tijd hing. Ja, er was een zekere spanning. Op creatief vlak. We hebben vervolgens een tijdje geen contact meer gehad. Het is de liefde voor de muziek die ons uiteindelijk weer samengebracht heeft. We hebben nooit echt veel gepraat, zowel naast als op het podium. (pauze) Bepaalde periodes had dat te maken met persoonlijke conflicten. Desalniettemin concentreerden we ons altijd op de muziek. Kortom, het voelt beter, natuurlijker. Als je teveel tijd steekt in elkaar haten, is er nooit een goede sfeer.

 

Het feit dat de reünie er toch gekomen is zal dan wel deugd gedaan hebben. Maar eerlijk, als muziekfan: je moet toch sceptisch geweest zijn?

J Mascis  Goede vraag. Euhm… (wederom een lange pauze) Het ligt dubbel. Enerzijds kan een reünie een nieuwe creatieve flow creëren. Ik heb Fleetwood Mac gezien nadat ze opnieuw samenkwamen. Stevie Nicks zong, naar mijn mening, stukken beter. Anderzijds ben ik vooral sceptisch ten opzichte van reüniealbums. Te riskant, zulke dingen.

 

Jullie brengen het er toch goed van af?

J Mascis  Dank je. We doen ons best. Daar stopt de dialoog. Hij staat op, geeft me een hand en wandelt de artiestenkamer binnen. Verlichtend? Bwah. Frustrerend? Een beetje. Dinosaur Jr. is, net zoals Nirvana, het toonbeeld geworden van miljoenen muziekfans. Mogen artiesten van dit kaliber sterallures hebben? Die vraag laat ik onbeantwoord. Een uurtje later bevind ik me in het midden van de grote zaal in de TRIX. Groene en grijze tinten overspoelen het podium. Een muur van versterkers staat op de bühne, als dreigend luchtafweergeschut. Het zaallicht gaat uit. De drie heren wandelen het podium op. Geen gezever, ze spelen. Een verschroeiend hard akkoord. Iedereen in de zaal grijpt onmiddellijk naar de oordopjes, uitgeleend door het Muziekcentrum. 'Sludgefeast' knalt door de zaal. Dinosaur Jr. leeft nog.

 

 

Voetnoot van de redactie: dwars werpt zijn blik al een volledig nummer op de vrouw. Wat ongewassen en harig testosterongehalte kan u, trouwe lezer, weer even op adem doen komen. Zoals Quentin Tarantino ooit zei in Reservoir Dogs: "Lemme tell you what 'Like a Virgin' is about. It's all about this cooze who's a regular fuck machine, I'm talking morning, day, night, afternoon, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick."