Elke maand bespreekt een dwarsreporter zijn of haar favoriete kunstwerk. In dit nummer: muziek!
De Red Hot Chili Peppers willen bijna niet meer zonder hen op tournee en proggiganten als Tool en Dream Theater steken hun bewondering evenmin onder stoelen of banken: The Mars Volta heeft de laatste jaren een verschroeiende stempel op de rock gedrukt.
Sinds snarenplukker Omar Rodriguez-Lopez en frontman Cedric Bixler-Zavala hun veelbetekenende hardcore-combo At the Drive-In ontbonden op het toppunt van zijn succes, opteerden ze voor een bonte mengeling van georganiseerde chaos en exotische energie. Conventies werden genegeerd en het (on)geduld van de luisteraar zwaar op de proef gesteld. Vandaag, na het alom geprezen debuut De-Loused in the Comatorium en de vijfdelige trip Frances the Mute, ontdekt The Mars Volta op Amputechture de song, zonder zich op een achterliggend concept te concentreren. En daardoor is deze plaat (ondanks de welbekende tegendraadse ritmiek en onverwachte overgangen) de jongens hun meest toegankelijke, maar ook sterkste werk geworden. Uiteraard kennen de heren hun klassiekers: opzwepende King Crimson-riffs, pompeuze blazers à la Zappa, de dubbelgelaagde sopranen van Queen, Floydiaanse stemsamples, organische Zeppelin-grooves... het zit er allemaal in. Maar hoewel de meeste trucjes uit de Volta-doos op Amputechture tot perfectie worden gebracht, weet de groep uiteraard ook te verrassen en integreren ze alle net genoemde elementen in hun erg authentieke stijl. Mét stijl. Of het nu gaat om de mantra-ouverture Vicarious Atonement of de uitgebreide suite Tetragrammaton, Omar en Cedric mikken ondanks hun complexe dissonantie en technische bombast rechtstreeks op de buik. Critici die overigens beweren dat de heren enkel opgefokt lawaai kunnen produceren, krijgen lik op stuk dankzij het akoestische, lichtjes flamenco-getinte Asilos Magdalena. Prachtige refreinen (Vermicide), geflipte percussiecrescendo's (Day of the Baphomets) en angstaanjagende sferen (El Ciervo Vulnerado) worden met grandeur gecombineerd, maar het zijn vooral de withete hardrock van Viscera Eyes en het keizerlijke blazercontrapunt in Meccamputechture die de rest van de moderne rockwereld op één been naar huis sturen. Compositorisch, tekstueel en productiegewijs zit The Mars Volta in 2006 op een voorlopig hoogtepunt. Waar wacht u nog op?