Hugo Claus’ debuutroman over de familieclan Metsiers is geboren in het theater. U zal deze wolk van een baby spoedig kunnen gaan bewonderen in uw favoriete DEStudio op 12 en 13 maart. Zij het uit oncontroleerbare nieuwsgierigheid of als excuus om nog eens ongegeneerd de studentikoze Alma’s en facbars af te schuimen, stak ik alvast de Antwerpse grenzen over om het stuk in min of meer exotische Leuvense oorden te smaken.

Aentwaerpe gij zeh’ gah vör mij toch de stad waar as ek zen gebore.. En zo niet, dan ben je een Nederlander die hier studeert. Want dat is Antwerpen: studentenstad, maar ook modestad, koekenstad, havenstad en onze stad. De highlights van onze skyline zijn inmiddels voor iedereen al gekend. Maar voor wie eens graag van de vertrappelde toeristenweg dwaalt, weet dat er veel meer te ontdekken valt in de verborgen hoekjes en geheime steegjes van onze prachtige metropolis. Laat je met dwars meevoeren naar nog ongekende oorden en ontdek Antwerpen elke keer opnieuw.

Griekenland blijkt nog steeds een speelkaart te zijn die het hele huis kan laten wankelen. Binnen Universiteit Antwerpen kunnen we ook zwakkere schakels evalueren. De inkanteling van de hogeschoolopleidingen is op microniveau ergens te vergelijken met het de Unie en ook hier blijkt niet iedereen aan de norm te kunnen voldoen. Zo hebben we de Faculteit Ontwerpwetenschappen op Campus Mutsaard.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Je kent zeker wel die nachtelijke wandelingen in je pantoffels richting koelkast om die kleine honger de mond te snoeren en die grote slapeloosheid de kop in te drukken. Je krijgt hier echter geen culinair recept voorgeschoteld om al sloffend terug richting slaapkamer te schuifelen, maar wel een muzikale suggestie die de nachtelijke student en feestbeest die je bent optimaal benut. Je bent ten slotte toch nog geen tachtig, of wel?

Le plat pays, qui est le mien. Er zijn maar weinig Belgen die hun liefde voor het vaderland zo vurig en passioneel declameren als Jacques Brel. Hij was hard en cynisch voor ‘zijn land’ in zijn chansons, maar hij zalfde onmiddellijk. Brel was noch Vlaming, noch Waal, noch Brusselaar. Neen, Brel was vooreerst Belg. Trots op elke verborgen uithoek van zijn land. Wallonië, het onbekende vraagstuk voor menig Vlaming.