Nu er weer een jaartje om is en een nieuw aan de deur staat, is het tijd om even stil te staan bij de hoogtes en laagtes, bij de ups en de downs en de tops en de flops. En in de spirit van “alles kan beter”, hebben veel studenten daarbij goede voornemens klaar staan. Onze redacteurs geven alvast het goede voorbeeld. We wensen jullie een schittermagisch jaar vol goede moed en succes.

Sloten: we komen ze overal tegen. Is het niet om je huisdeur te openen, dan is het wel om vier uur ’s nachts een gesukkel na een cafébezoek met je fietsslot. Als we alle uren optellen die we hebben verspeeld met het openen van sloten kunnen we waarschijnlijk wel The Lord Of The Rings van voor naar achter lezen. Maar genoeg gefilosofeerd: wat is nu eigenlijk dat slotje bovenaan in de balk van je internetbrowser?

Wie denkt dat poëzie enkel thuishoort in dichtbundels, heeft het mis. Met Het Laatste Woord bewezen tal van jonge dichters dat poëzie pas helemaal tot bloei komt op het podium. Dat valt dan vaak onder de noemer slam poetry of spoken word. Wij waren aanwezig tijdens het literair evenement in De Studio en maakten voor jou de balans op.

Vincent Merkcx sleurt je in zijn debuut De man die niet schoot mee in de onwetendheid rond de man die niet schoot, en de invloed die de vermeende aanslag heeft op het Antwerpen waarin hoofdpersonage Anders leeft. De onwetendheid is de rode draad door het hele boek en het leidt dan ook de personages door hun eigen verhaal. Wie was het? Dat is de vraag die de hele stad in zijn greep houdt, maar vooral: hoe reageer je op zoiets?

London Grammar betrad tweemaal het podium in de Lotto Arena. Tonsillitis hing als een zwaard van Damocles over ieders hoofd, want de voorafgaande concertenreeks werd abrupt onderbroken voor ziekteverzuim. Maar wie weer en wind had getrotseerd, werd gelukkig beloond. De band uit Nottingham trakteerde hen die de stormen van België en het verkeersknooppunt van Merksem hadden getrotseerd op een kristalheldere vertoning. Nog nooit waren klaagzangen zo’n streling voor het gehoor.

Iedere blokperiode krijg ik die impuls weer, de spontane drang om alles te poetsen, op te ruimen en te reorganiseren. In het algemeen spreek je over procrastinatie, maar voor studenten hebben we er een speciale term voor: soggen, vernoemd naar de afkorting van studie-ontwijkend gedrag. Een spontane uitbarsting van energie die je beweegt om alles te doen wat niet noodzakelijk is. 

Lijkt een atoomoorlog je onwaarschijnlijk, na de zoveelste Noord-Koreaanse nucleaire test deze zomer? Met de regelmaat van de klok lezen we horrorverhalen over raketten die worden afgevuurd onder impuls van een krankzinnige aan de andere kant van het water. Samen wachten we bibberend totdat hij in al zijn waanzin de rode knop activeert. Totdat hij de aarde zwartgeblakerd achterlaat en wij ons in al onze wanhoop afvragen of de mens inherent verdorven is. Verdorven, of net te berekend. 

Af en toe heb je zin om lekker uit eten te gaan. Of je nu wilt bijpraten met vrienden, even helemaal wilt ontspannen of gewoon een lege koelkast hebt, een reden om op restaurant te gaan is er altijd. Zo'n avondje kan jammer genoeg snel duur uitvallen. Omdat wij alle begrip hebben voor lege bankrekeningen, schuimden we speciaal voor jou heel Antwerpen af voor de gezelligste en lekkerste eetadresjes die allemaal een warme maaltijd aanboden voor een appel en een ei. Ben je vegetariër? Dan kun je in alle vijf terecht!

Het was in het jaar 1989, dat de Engelse Tim Berners-Lee en de Vlaamse Robert Cailleau zich in een donker kamertje rondom een computer schaarden. De heren wierpen er eens een kritische blik op en kwamen tot de conclusie dat er iets ontbrak ... maar wat? Door ingenieuze denkprocessen veranderde dit donkere kamertje vervolgens in de kraamkamer van onze beste vriend: het wereldwijde web. Hun doel was informatieverspreiding via het internet mogelijk te maken.

Zijn brein half verkankerd van het vele zuipen en zijn tong getraind door al het pseudo-intellectuele getheoretiseer, heeft de zotgestudeerde student de vervelende gewoonte ontwikkeld om zichzelf te verliezen in eindeloze monologen. Verketterd en verstoten door zijn vrienden zoekt hij zijn toevlucht in een troosteloos bruin café. Daar vindt hij een luisterend oor voor zijn absurd gebral. Daar vervult hij zijn lot. Daar wordt hij: de toogfilosoof.