Hoogsensitief, dat is iedereen toch zeker op bepaalde vlakken? Het zit zo: er is wel degelijk een verschil tussen iemand die wat prikkelbaar is als hij moe is of stress heeft tijdens de examens en een hoogsensitief persoon die ten allen tijde meer ‘voelt’. Al heeft het veel weg van een hype of alweer een nieuwe stempel om de mensen mee te categoriseren, een groot aantal mensen geeft aan beter met het leven om te kunnen sinds ze notie hebben van waarom ze zich zo voelen. Ze leren hun 'afwijking' optimaal te benutten en escalerende situaties uit de weg te gaan.

Een zwarte leren jas, zwarte boots, zwarte bril. The legend is back. De krantenkoppen berichtten al eerder over zijn comeback, maar vandaag komt hij tegenover mij zitten. Het is koud buiten en voordat hij een koffie bestelt, haalt hij de laatste wintertranen uit zijn ooghoeken. Dit blijkt het startsein voor zijn geratel.

Sinds het werd uitgevonden brengen we onze tijd alsmaar vaker door op het internet. En wie kan het ons kwalijk nemen? Op het internet zijn de mogelijkheden oneindig: je kan er alles lezen, bekijken en zeggen wat je maar wil. Deze vrijheid is een enorme rijkdom, maar ze heeft ook een minder prettige, duistere kant. En die duistere kant van internet moeten we onder ogen durven komen. Dat vindt alvast professor Raphael Cohen-Almagor, die in december te gast was aan Universiteit Antwerpen om er zijn boek Confronting the Internet’s Dark Side voor te stellen. Het heet het eerste boek over maatschappelijke verantwoordelijkheid op het internet te zijn.

Lees deze rubriek waarin een van de redactieleden een interessant, grappig of ronduit onnozel weetje meedeelt en word zelf een betweter.

De rubriek ‘proffenprofiel’ toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken; wat zijn/haar docenten zoal op het brood smeren bijvoorbeeld. Professor Nicolas Carette, hoofddocent aan de faculteit Rechten, wordt deze maand bestookt met vragen.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten ter hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze keer: ‘paleoweltschmerz’.