studenten regeren de wereld (dag 2)

dagboekfragmenten van MUN'ers

11/03/2017
🖋: 
Auteur extern

Jonas Van Orshoven, Joyce Ibens en Pauline Theunis


Laat Trump, Poetin en Merkel voor wie ze zijn. Wat als studenten een natie zouden leiden en de onderhandelingen voerden op het hoogste politieke niveau? Dat is Model United Nations in een notendop. Van 9 tot 12 maart vormt het Hof van Liere weer het decor voor bevlogen redevoeringen, duistere achterkamerpolitiek en een bende briljante studenten, de wereldleiders van morgen. Ze onderhandelen er over hete hangijzers uit de internationale politiek, maar ook aan de obligate diplomatieke feestjes wordt gedacht.

dwars legde de hand op het dagboek van vier MUN’ers: lukt het Jonas en Joseph in de VN-veiligheidsraad om naar een wereld te gaan zonder atoomwapens? En wat met Europa? Zorgen Joyce en Pauline voor meer gendergelijkheid en voorkomen ze dwangarbeid en slavernij? Je leest het hier.

Jonas Van Orshoven   (Ambassadeur van Rusland)

Vrijdag 10 maart 2017

 

De tweede dag in de General Assembly van de Verenigde Naties had een stuk meer focus dan de eerste. De discussies die werden gehouden, hadden meer concrete onderwerpen en dat bleek een goede manier om levendige debatten uit te lokken.

 

Een wijd spectrum aan onderwerpen werd besproken, gaande van de gezondheids- en milieueffecten van kernwapens tot het vermijden dat kernwapens in de handen van niet-gouvernementele (lees: terroristische) organisaties vallen.

 

Hoewel het mogelijk was om medestanders te vinden in de meeste discussies die werden gehouden, waren er ook enkele voorstellen die me diep verontrustten. Zo kwam een voorstel aan bod waarbij nucleaire mogendheden een sanctie (niet-nucleaire staten noemen het een belasting) moeten betalen per kernkop. Zoiets zou een ongeziene inbreuk vormen op de soevereiniteit van de Russische Federatie en is daarom onbespreekbaar. Mijn pogingen om de discussie te voorkomen, faalden en daarom hebben we aanzienlijk wat tijd verspild aan een onderwerp dat nooit voorbij de Veiligheidsraad geraakt vanwege de veto’s van Rusland en de Verenigde Staten.

 

Jammer genoeg was dat ook zowat het enige waarop ik vandaag samen met de VS een standpunt kon innemen. Gisteren leek de VS erg gemakkelijk mee te gaan in de terugtrekking van haar kernwapens uit het grondgebied van haar niet-nucleaire bondgenoten. Vandaag was de VS helaas minder bereid tot medewerking en heeft het een paar uitspraken gedaan die op zijn minst betreurenswaardig zijn.

 

Gisteren heb ik de kans gezien om me op te stellen als een delegatie die erg bereid is om mee te werken aan gedeeltelijke nucleaire ontwapening. Dat heeft wat goodwill opgeleverd, hoewel Rusland natuurlijk belangrijke voorwaarden heeft voor het kan overgaan tot zo’n gedeeltelijke ontwapening. Die voorwaarden zijn niet min, maar doordat ik me gisteren constructief heb gedragen, lijken de meeste delegaties bereid om mee te werken aan het invullen van die voorwaarden.

 

Eén van die voorwaarden is een ban op het gebruik en de plaatsing van wapens (nucleair of conventioneel) in de ruimte. Dit punt blijft één van Ruslands prioriteiten en werd even na de middag behandeld. Helaas verslapte de focus op dat moment en leken sommige delegaties niet bereid om het onderwerp op een serieuze manier te behandelen. Toch blijft dat punt iets dat de volgende dagen essentieel zal zijn om een resolutie tot stand te laten komen waar ik me bij kan aansluiten.

 

Op het einde van de sessies werden twee working papers geïntroduceerd, waarvan één door mezelf en de Chinese delegatie is geschreven. We hopen dat we deze paper morgen zullen kunnen gebruiken om de gesprekken nog meer op specifieke topics te kunnen focussen. Dat die onderwerpen uitgekozen zijn door mezelf en een belangrijke bondgenoot, zal ons hopelijk in staat stellen om de discussie toe te spitsen op de punten die wij belangrijk vinden.

 

De andere working paper werd door de Australische delegatie ingestuurd. Zoals gisteren is gebleken, stuurde Australië een erg goed voorbereide delegatie die niet op alle vlakken op dezelfde lijn staat als Rusland. Op het eerste zicht heeft Australië's vertegenwoordiger een aantal ideeën waarbij ik me wel kan aansluiten, maar er zijn er ook enkele die niet opportuun zijn en die ik zeker niet in de definitieve resolutie wil zien verschijnen. Hopelijk kan ik de avondactiviteiten van vanavond gebruiken om zo veel mogelijk delegaties ervan te overtuigen eerst onze working paper te behandelen en de discussie niet toe te spitsen op de ideeën van mijn Australische collega.

 


Joseph Steimetz   (Ambassadeur van de VS)

Friday, the 10th of March 2017

 

Maybe its good to start this diary with a few phrases about last nights pub crawl:

If there is one thing that the pub crawl has learnt us, after a long day full of negotiations and discussions not being able to lead to any agreement nor resolution, it's something we all might have learnt in chemistry class: alcohol is a solution, if not the solution. It was a nice surprise seeing delegates who were arch enemies by day, coming along, dancing together, laughing and joking together and even singing together after a few drops of alcohol.

 

With that being said, lets get back to business!

 

The day has already started with some heavy negotiations and discussions going on between the delegates, especially between the nuclear powers on one side, and all the other ones on the other. It is clear that quite some countries are hoping for a long term solution and striving for the entire disarmament of all sorts of nuclear weapons/warheads/… whatsoever, as they have let us all know in some of the moderated caucuses throughout the day.

At the moment – this is for the near future, and as it looks for it the long run as well – the United States doesn't want to hear of any sort of total decomposition, disarmament of all of its nuclear weapons etc. That would, not in a million years, be an option for the US.

 

Before we left for our daily lunch break, the chairs have once again urged us not to come late for the next session after the break since there would be “consequences and punishments” for the delegates who would dare to arrive late, even if that meant only one minute late.

 

Me being me, plus me representing our most beloved number one president, President Trump, I saw it as my duty and honour to do so as it would only be fitting to do. So in total Trump style I refused to come on time and entered the conference room exactly one minute late to the next session.

 

As expected, I together with my fellow partners/delegates (those who also arrived late) were all being called to the front of the room and were told to perform a dance in front of the chairs, delegates and the rest of the world since there was a camera guy standing there filming it all with a camera as big as the M1 A2 Abraham tanks being used by the US military.

The song we had to dance to was the Ketchup song by Las Ketchup. It is safe to say the we have all, miserably failed in dancing to its tunes.

 

 

As the day passed by the debates starting to get more and more fierce, some of the delegates might have started to get a bit tired from all of the debating going on.

Best example would be myself: as I was not fully concentrated during one of the afternoon caucuses, I made, in total Trump fashion, a remark to the delegate of Nigeria about her use of words, and suggested she might be better off taking some English language courses to improve it. I know, it wasn’t a nice nor polite thing to do, and believe me, on a personal note it still bothers me and I have extensively apologized for it both in writing and in public.

 

After a long day full of fruitful and important discussion I am glad to see that we are all working on a working paper.

 

Have a good day, and MAKE AMERICA GREAT AGAIN!

 


Joyce Ibens   (President of Romania)

Friday, the 10th of March 2017

 

Today we started our committee session with a slight hangover thanks to the amazing pub crawl we had with all the delegates. I can admit that the Prime Minister of the Netherlands and myself quite enjoyed the Belgian beers.

 

However, that did not take away that we take gender equality seriously. We concluded our discussion of yesterday because the majority wanted to move on to the other topics. Today we focused on gender based violence and human trafficking more. We all agreed that the majority of victims that suffer violence are female, but when talking about social awareness we believe that both men and women should be incorporated in those campaigns. Romania wants to raise awareness that men can be victims of sexual or domestic violence as well.

 

Hungary started a conversation on the influence of the increased migration flow on human trafficking, but other delegates, including myself, did not find it productive to get into a discussion on whether or not to close borders when talking about gender equality.

 

Human trafficking was the most important topic we talked about. Tomorrow we're planning on starting some resolutions that include concrete measures on human trafficking and gender based violence.

 


Pauline Theunis   (Presidente van Slovenië)

Vrijdag 10 maart 2017

 

De dag begon met een krachtig debat, maar dit ebde snel weg en veranderde in veel statements met weinig oplossingen.

 

Hongarije heeft zijn standpunt herzien over quota's, wat wel bevorderend was voor de draftpaper. Roemenië en Slovenië hebben vaak dezelfde standpunten als wij, wat onze communicatie enorm vergemakkelijkt. Ze hebben ook heel veel relevante punten aangebracht die de debatten hielpen. Finland is uit haar schelp gekomen en heeft enorm veel maatregelen aangereikt waar wij allen veel van kunnen leren. Ook zij ondersteunt de draft die wij aan het opstellen zijn.

 

Luxemburg heeft ook veel bijgedragen aan het gesprek, alsook België, soms misschien zelfs iets te veel. Tegen het einde merkte je wel dat iedereen moe werd en de debatten in cirkeltjes bleven draaien.

 

Het algemene onderwerp was vandaag mensenhandel. Omdat de verschillen tussen de landen zo groot zijn en elke lidstaat erg verschillende maatregelen wil nemen, liep de conversatie wel wat stroef. De samenwerking tussen Nederland, Roemenië, Oostenrijk, Denemarken, Finland en Slovenië voor het eindvoorstel begint vorm te krijgen. Laat ons hopen dat we tegen morgen allemaal voldoende opgewarmd zijn om een paar concrete oplossingen aan te bieden waar iedereen zich in kan vinden.

 

Ik heb het gevoel dat de vele formele regels ons tegenhouden om een echt volwaardig debat te voeren in plaats van het afvuren van statement na statement, dus daar – de discussie over een moderated vs unmoderated caucus – zal morgen ook eens over gesproken moet worden.