Wanneer jouw dagcrème geurt
Naar een kind met een zeurend gesmacht
Stilstaand aan smeulende poorten
Waar versgebakken kriekentaart koud staat te worden
Begrijp
Uit elkaar gerukte dubbele kersen
Door kervende tanden gulzig gesmaakt
De hap verzuurt de ander
Geen angst voor eenzaam verlaat
Begrijp dat
Moeders handen de kersenbomen strelen
Om de bladeren links te hangen
Zo het leven uit balans brengen
Bepalend voor jouw bezoedelde verlangen
Begrijp dat littekens
Zonder etter verder jeuken
Geen heling wel besmeurde handen
Wrijf gelei tot boven de mondhoeken
De zoetigheid druipt van jouw wangen
Begrijp dat littekens ook
Schuilen in gladgestreken plooien
In een mijlenverstrekkend heideveld
Wrikkel de aarde om met eeltige voeten
Zoekend naar de pit in vervreemde grond
Begrijp dat littekens ook liegen
Dus wees niet bang om door het gras te slieren
Laat de gedachtenknopen springen
Bloeiende momenten glijden door onze vingers
De ochtendgloed proeft naar vers vruchtvlees
Lik de kersenrode snijwond
Verdoken onder grootmoeders kruidenzalf
- Login om te reageren