De stemplicht heeft in België lange tijd voor een goede representatie gezorgd. Opkomstcijfers hebben in de jaren 70 en 80 rond de 95% gelegen. Maar die tijden zijn voorbij. Misschien zouden we dat kunnen oplossen door kiesplicht ook werkelijk als een plicht te handhaven. Maar misschien is het veel interessanter om te kijken naar waarom mensen niet meer komen opdagen.  Heeft stemmen nog wel zin? Is de impact niet zó klein dat het irrationeel is om daar je bed voor uit te komen? Laat staan de deur voor uit te gaan?

Huis Klaas. Het klinkt je wellicht niet heel bekend in de oren. Het is een kleine, Antwerpse vzw met het hart op de goede plaats, beter bekend als: de shop zonder kassa voor kankerpatiënten. Vorig jaar werd de organisatie opgericht door enkele medewerkers van het GZA ziekenhuis in Antwerpen. Ze wouden proberen het leven van kankerpatiënten een beetje aangenamer te maken. Ondertussen blijven ze groeien en zijn ze een vast gegeven geworden in de stad. 

Zijn brein half verkankerd van het vele zuipen en zijn tong getraind door al het pseudo-intellectuele getheoretiseer, heeft de zotgestudeerde student de vervelende gewoonte ontwikkeld om zichzelf te verliezen in eindeloze monologen. Verketterd en verstoten door zijn vrienden zoekt hij zijn toevlucht in een troosteloos bruin café. Daar vindt hij een luisterend oor voor zijn absurd gebral. Daar vervult hij zijn lot. Daar wordt hij: de toogfilosoof.

Het zal de meeste studenten niet ontgaan zijn dat het afgelopen week kiesweek was. De normaal al levendige Stadscampus schakelde een versnelling hoger en het aantal studentikoze activiteiten was haast niet te tellen. Maar waarvoor dient zo'n kiesweek nu eigenlijk? Waar kies je precies voor? Zijn er grote verschillen in aanpak tussen de studentenverenigingen? En kan jouw stem wel als democratisch beschouwd worden?

Het is eindelijk zover, Productontwikkeling verhuist. Krijgt de universiteit zo een nieuw paradepaardje? Campus Paardenmarkt heeft potentieel en Productontwikkeling lijkt de ideale match. Maar ziet de unief dat ook zo? Wij gingen alvast in gesprek met twee vaste waarden binnen de opleiding. Docenten Vincent Nulens en Jan Corremans proberen ervoor te zorgen dat visie op de campus van de toekomst zo nauw mogelijk wordt opgevolgd. Zo willen ze de opleiding op haar nieuwe locatie volledig tot haar recht laten komen. Daarom zitten ze maandelijks samen met de architecten en de universiteit. Als vertegenwoordigers en eindgebruikers van de nieuwe gebouwen hebben ze, samen met hun studenten, het beste zicht op de toekomstvisie van de opleiding.