‘Privacy is iets uit het verleden’, stelde Mark Zuckerberg onlangs. Als oprichter van het populaire Facebook kan hij moeilijk anders beweren. Op een netwerksite waar vakantiefoto’s en caféfilmpjes schering en inslag zijn, is het inderdaad moeilijk om de eigen identiteit af te schermen. Toch wordt Facebook ook door zijn gebruikers nauwlettend in het oog gehouden als het om privacyinstellingen gaat. Een vleugje voyeurisme versoepelt de invulling die we aan het begrip ‘privacy’ geven, maar een betekenisloos concept is het nog niet.

Vanaf september 2011 krijgt de Universiteit Antwerpen er een nieuwe faculteit bij: Industriële Wetenschappen. Het project, dat binnen de Associatie Universiteit & Hogescholen Antwerpen (AUHA) geleid wordt, kende al heel wat problemen. Die leidden er zelfs toe dat professor Walter Nonneman, voorzitter van de Associatie, op 20 januari afstand deed van zijn positie.

Misschien heb je in de wandelgangen al iets opgevangen, maar ondertussen ligt het al zo goed als vast: de opleidingen binnen de faculteit Letteren & Wijsbegeerte zullen vanaf 2011 tweejarige masters krijgen. Deze beslissing heeft heel wat voeten in de aarde gehad. In Gent en Leuven is er al veel inkt over gevloeid in Schamper en Veto, de respectievelijke studentenbladen, en ook dwars heeft haar licht hier al eens over laten schijnen. Ondertussen begint het licht aan het einde van de tunnel echter zichtbaar te worden. Met maar één masterjaar achter de kiezen, probeerden uw dwars reporters er toch wijs uit te raken.

De bibliothecaire jungle van de Universiteit Antwerpen is de perfecte afspiegeling van de universitaire samenleving. Als een mierenkolonie krioelen professoren, studenten en assistenten door elkaar heen en banen zij zich een weg tussen duizenden boeken, op zoek naar een strategie om te overleven. Daardoor is er in de loop der jaren een natuurlijke hiërarchie ontstaan en verwierf het academisch personeel zich een plaats bovenaan de bibliothecaire ladder. Zeer lange uitleentermijnen, soms tot 2050 (!), en boeken die in bureaus lijken te verdwijnen, zijn hiervan het resultaat. Dit maakt het er voor de student niet makkelijker op. Geldt hier het recht van de sterkste of moeten de zwakkeren geholpen worden?