In het spoor van James Joyces odyssee naar Triëst

Op 20 oktober is het precies honderd jaar geleden dat James Joyce aankwam in Triëst om vrijwel meteen in de gevangenis te belanden en niet veel later tot de vaststelling te komen dat de hem beloofde betrekking als leerkracht Engels bij de befaamde Berlitz school niet vacant is. Tot hij bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog naar het onpartijdige Zwitserland verhuist, blijft Joyce in 'la nostra bella Trieste': het is de stad waar zijn kinderen worden geboren en waar hij het eerste hoofdstuk schrijft van het boek dat iedereen kent, maar vrijwel niemand heeft gelezen: Ulysses.

Edit.

Het is een maand van wereldleiders. Mandela is ongetwijfeld de grootste van hen allemaal. Op zijn vijfentachtigste nam hij afscheid van het Zuid- Afrikaanse parlement met een toespraak die de ‘grootste democratie’ met de grond gelijk maakte. Mandela is voor de wereldpolitiek wat Cruijff is voor het voetbal: hij heeft altijd gelijk. En dus moeten we die andere wereldleider maar eens op het matje roepen.

Antwerpen neemt het woord

Een heel jaar lang en nog veel langer zal Antwerpen in de hele wereld te boek staan als een literair paradijs waar, oprecht en eerbiedwaardig, een stroom van woorden doorheen bruist. Althans, dat is het meeslepende verhaal dat A(ntwerp)B(ook)C(a pital)2004 en zijn artistiek coördinator Michaël Vandebril willen schrijven. Vormt een stad zonder boekhandels echter niet eerder het decor voor een troosteloze tragikomedie? Een hoopvolle optekening van de stand van het boek in Vlaanderen en een catalogus van de inspirerende hoofdstukken die ons te wachten staan.

Ze werken en dat werkt

In vorige edities heb ik meermaals de laksheid van studenten gehekeld, en me kwaad gemaakt in de onverschillige houding ten aanzien van universiteit en medestudenten. Studenten zijn van te weinig op de hoogte omdat ze van te weinig op de hoogte willen zijn, zoiets. Vandaag is een mooie meidag en tijd om met die traditie te breken. Er bestaan nog studenten, sire, en wat voor. Studentenvertegenwoordigers heten we hen vandaag, en ze zouden als bedreigde diersoort erkend moeten worden.

Examenstress

Elk jaar doen rond deze periode de wildste geruchten de ronde over examens en dan vooral over de professoren die ze afnemen. dwars ging op zoek naar de leukste, gekste en vooral grofste verhalen uit onze verschillende faculteiten. Voor we erin vliegen een belangrijke tip voor studenten op de Stadscampus: in de grote aula in de kelder van de Rodestraat komt van de trappen stuiken op je examen echt niet goed over.