De afgelopen jaren is er heel wat kritiek gekomen op de manier waarop academisch onderzoek in Vlaanderen wordt gefinancierd en geëvalueerd. Veelgenoemde klachten zijn het gebruik van kwantitatieve in plaats van kwalitatieve evaluatiecriteria, een overdreven prestatiedruk die te zware eisen oplegt aan jonge onderzoekers en de creatie van een bureaucratisch klimaat. Tot nu toe heeft deze kritiek echter weinig gehoor gekregen op beleidsniveau. Is het waar dat de druk ervoor zorgt dat de kwaliteit van onderzoeken achteruitgaat en waar faalt het huidige financieringsbeleid dan? dwars verdiepte zich in de materie en ging te rade bij secretaris-generaal Elisabeth Monard van Fonds Wetenschappelijk Onderzoek (FWO) en Anton Froeyman van Actiegroep Hoger Onderwijs (AHO).

Antwerpen, stad aan de stroom. Stad met een wereldhaven. Een haven waar Sinterklaas jaarlijks aanmeert en kleintjes gretig mariakes en ander snoepgoed vangen. De haven waar jongeren aan de kaai in nerveuze groepjes hun eerste sigaret uitwisselen. De haven die bij zonsondergang getuige is van wanhoop, eenzaamheid, liefde en vluchtige kussen. De haven waar joggers, zowel snobberige als bobbelige, passeren. Het enige waar nauwelijks iemand een beeld van heeft is die haven waar dokwerkers, dekmannen, kuipers en ander vlijtig werkvolk de kost verdienen en dagelijks schepen laden en lossen. Tijd om daar verandering in te brengen.

In het najaar van 2012 maakte Joke Schauvliege, Vlaams minister van Cultuur, de subsidieadviezen openbaar. Een aantal maanden later maakte ook de stad Antwerpen bekend dat zij in haar besparingsoefening in de cultuursubsidies zou gaan snijden. Dit veroorzaakte grote commotie in de cultuursector. Kunstinstellingen kregen zonder meer allemaal tegelijk te horen dat hun subsidies geschrapt zouden worden. Een golf van paniek in het cultuurlandschap volgde. We zijn ondertussen een jaar verder en de storm lijkt te zijn gaan liggen. Wat is de stand van zaken omtrent de subsidiëring, wie krijgt hoeveel en hoe tevreden is de cultuursector met de huidige situatie? dwars ging op onderzoek uit.

Redactielid Maurits Chabot neemt de lezers mee op zijn stedelijke speurtocht door Antwerpen. Op een persoonlijke manier brengt hij bijzondere plekken die normaal aan de aandacht ontsnappen in kaart.

De wereldbevolking groeit, de vraag naar energie blijft stijgen en de fossiele brandstoffen raken op. Daarbij zorgt de toenemende uitstoot van CO2 voor vreemde weersomstandigheden die we steeds minder vreemd beginnen te vinden. Het schijnt niet overal door te dringen hoe acuut dit probleem is, maar gelukkig kunnen we bouwen op de wetenschap.

Did you know there is no such thing as a free market? That good economic policy does not require good economists? dwars did not, but we were lucky enough to meet the author of the myth-busting book 23 Things They Don’t Tell You About Capitalism over fish and chicory, during his visit to the University of Antwerp for a UCSIA-teaching chair in December. The South-Korean Cambridge professor Ha-Joon Chang is going out of his way to challenge economic passiveness and to, you know, change the world, he is one of the most successful and critical economists at that. He was in Antwerp for a masterclass and a public lecture and before he took the train to Brussels, he was able to delight us with some food for thought.