Heeft een van u zich ooit al vragen gesteld bij die twee pagina’s vol overlijdensberichten in de krant? Ik wel. Vragen als: ‘Zit er dagelijks iemand achter de computer op de redactie, te wachten op overlijdensberichten?’, ‘Wie kiest welk rouwbericht in de krant mag en welk niet?’, ‘Hoeveel kost het om je overleden opa in de krant te laten komen?’, ‘Worden die overlijdensberichten überhaupt gelezen door iemand?’ … Volgens mij ben ik niet de enige met deze vragen, of als u er zelf nog niet bij nagedacht had, ben ik alleszins allicht niet de enige die hierop het antwoord niet kan geven. Als u ook getriggerd bent om meer te weten te komen over de ‘rouwindustrie’, leest u dan vooral verder.

Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten ter hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie het begrip ‘krambambouli’.

Ettewatte? etewaf. Everything There Ever Was Available Forever. Klinkt niet zo eng, zeg je? Wacht maar, ik kom er nog toe.

Maar eerst iets over Prince.

Het ene na het andere krantenartikel over luchtvervuiling slaat ons om de oren. De lage-emissiezone deed zijn intrede, Greenpeace klaagde de Vlaamse Overheid aan en uit heel wat metingen bleek dat er meer fijnstof in de lucht zit dan eerst gedacht. Wat betekenen deze begrippen eigenlijk concreet? En welke consequenties heeft de luchtvervuiling voor de Antwerpse student? We vroegen het hoofd van Energie en Milieu van Antwerpen, een vertegenwoordiger van Greenpeace en Roeland Samson, een onderlegd professor in luchtkwaliteit, om meer uitleg.

“Welkom op het allereerste moderne Landjuweel”, krijgen we te horen. Jawel, sinds het laatste Landjuweel in 1651 werd het vriendschappelijk strijden om de literaire overwinning niet meer georganiseerd. Niet dat je in de tussentijd niets meer te horen kreeg over het Landjuweel – wellicht ving je het begrip al eens op in je lessen Nederlands, anders wel door Opendoek, een sportevenement van de KLJ of een Nederlands aardappelmerk.

Bloggen, het is een welbekend fenomeen met desondanks een nichepubliek aan lezers. Daarom zet dwars in deze reeks Antwerpse bloggers in de kijker, die zich toespitsen op specifieke interesses en thema's. Deze week hebben we het met Tamara en Sofie over Sport & Lifestyle.

Studentenstad Antwerpen blijft groeien. Eén van de groeipijnen is dat er een groot plaatsgebrek ontstaat voor typisch studentikoze activiteiten zoals cantussen en TD's. Vooral de vraag naar charmante en betaalbare locaties zoals kelders klinkt steeds luider bij studentenverenigingen. Als studenten zelfs onder de grond al niet meer welkom zijn, waar moeten ze dan nog kruipen?

Binnen een dikke maand is het weer zover. ’s Werelds grootste muziekwedstrijd en tevens ’s werelds grootste jaarlijks uitgezonden evenement: het Eurovisie Songfestival (ESC). Ieder jaar opnieuw popelen tal van Europese (en niet zo Europese) landen om mee te doen aan dit liedjesfestijn met als belangrijkste vraag: wie gaat er winnen? Dat proberen de bookmakers al ruim op voorhand juist te voorspellen, en meestal zitten ze er niet ver naast. Maar waarop baseren ze zich?

Zorgen voor een kind met een beperking is voor sommige ouders niet makkelijk. Zelfs met alle middelen die je in België, of een ander welvarend land, tot je beschikking hebt. Maar wat als dergelijke middelen niet beschikbaar zijn in het land waar je woont en je te maken hebt met een stigma dat gehandicapte kinderen ziet als een vloek of een straf van God? Welkom in Oeganda, waar 13% (zo'n 2,5 miljoen) van de kinderen een beperking heeft. Als lezer beeld je je nu vast een zeer uitzichtloze situatie in. Toch is het niet allemaal kommer en kwel. Caroline Masquillier, sociologisch onderzoeker aan UAntwerpen, bracht in kaart hoe Oegandese families omgaan met het stigma. Het resultaat: een fototentoonstelling met impactvolle kiekjes en verhalen. dwars was uitgenodigd op de opening van deze tentoonstelling.

Na acht jaar in België plots weer naar je geboorteland gestuurd worden, het overkwam Tumko (20), student Productontwikkeling aan onze universiteit. Deze vrijdag vertrekt hij met het vliegtuig naar Mongolië, in de tussentijd verblijft hij in een instelling in Steenokkerzeel. Zijn studiegenoten doen er alles aan om hem terug te krijgen. Egon en Tille, twee goede vrienden van hem, geven uitleg.