Mocht het u ontgaan zijn: dwars heeft problemen ondervonden bij de verdeling van het vorige nummer. Blijkbaar waren enkele mensen niet opgezet met de publicatie van één van onze artikels. Niet alleen werden we getrakteerd op een stapel met azijn overgoten dwarsen voor de deur van ons redactielokaal, onze verdeelbakken werden bovendien op al de campussen systematisch leeggehaald zodat niemand ons blad nog kon lezen.

Een universiteit heeft een zware taak: ze moet niet alleen elk jaar vakkundigen leveren, maar hen ook een visie meegeven. Kortom, op de universiteit leren we goede burgers te worden. Een goede burger is uiteraard aan een minimum cultureel onderlegd, en zodoende ontfermt de commissie ‘Kunst op de Campus’ zich over de Antwerpse studenten (en personeel) en hun interesse in kunst met de grote K.

Volgepakte Lijn-bussen denderen over de Turnhoutsebaan richting stadsrand. Ze rijden weg van ‘t Scheld, weg van de veelvuldige werkzaamheden, richting rustigere oorden. Vlak voor een knik in deze aloude heirbaan ligt ‘De Roma’, een adembenemende zaal waar film, theater en muziek zich een weg naar de buitenwereld banen. Een zaal met een turbulente voorgeschiedenis bovendien: van ‘vous m’avez tous vu’ over ruige rocktempel tot verval. En wederopstanding: sinds winter 2002 slagen uit idealisme en volharding opgetrokken vrijwilligers immers in het onmogelijke. Van een schandvlek in het Borgerhoutse culturele leven evolueerde De Roma tot een ‘polyvalente zaal’ met een missie.

April is steevast de wisselvalligste maand van het jaar: het ene moment zit u te bronzeren met een trappist binnen handbereik, het volgende komt u verzopen aan op uw kot. Charmant, denkt u dan en gelijk heeft u. De stenen kunnen uit de grond vriezen terwijl de openluchtzwembaden al met water gevuld worden. Moet u nog wat aan uw bi-, tri- en quadricepsen werken vooraleer uw lijf de gewenste strakheid bereikt om door het water te glijden, dan stelt dwars alvast de perfecte doping voor: