Kunstenaars verplichten om geëngageerde kunst te maken vindt hij onzin. Toch kan Tom Lanoye het zelf niet laten. Hoewel hij een tijd geleden nog zei dat hij zou stoppen met het schrijven van columns tot Filip Dewinter burgemeester van Antwerpen werd, nam hij de draad snel weer op. Nu heeft hij zelfs een bundeling van zijn essays uitgebracht onder de titel ‘Schermutseling’.

Wij, studenten, zijn blijkbaar dik en onsportief. Op basis van die boude vaststelling stelde de rector van de UGent onlangs voor een keuzevak Lichamelijke Opvoeding te organiseren. Hij wil de praktijk laten omkaderen door algemeen vormende vakken als voedingsleer en anatomie. Het debat dat dit idee losweekte vertaalt de verschillende opvattingen over een academische opleiding en stelt de vraag naar de verantwoordelijkheid van de universiteit om die fysieke achterstand op te vangen.

De dagen worden korter en de blaadjes dwarrelen van de bomen. Alsof dat nog niet genoeg stof doet opwaaien, volgt hier weer een bloemlezing van de gekke gebeurtenissen in onze nog gekkere wereld.

Hobbelige voetpaden, gevaarlijke kruispunten en te smalle of ontbrekende fietspaden: het Antwerpse verkeer is een hindernissenparcours dat voor de nodige stress kan zorgen nog voor je ’s ochtends de campus bereikt hebt. Zelfs Koning Auto heeft het bij wijlen moeilijk om zich van en naar de universiteitsgebouwen te begeven. Dat stelde ook onze Studentenraad vast en in plaats van het bij foeteren te laten, gaven ze vorig academiejaar aan elke student de kans commentaar te leveren in een enquête.

Er is al ontzettend veel inkt gevloeid over de impasse waarin de regeringsvorming zich momenteel bevindt. Wie de berichtgeving volgt, krijgt soms de indruk dat een splitsing geen onlogische oplossing is. Nu hoeft Vlaamse onafhankelijkheid geen taboe te zijn. Er is zeker niks mis met een discussie, zolang die maar gestoeld is op goed onderbouwde argumenten. En net daar knelt het schoentje.