Is het niet gemakkelijk om je buiten al het gedoe te zetten? Je zet het venster open, je buigt je voorover, je kijkt naar de mensenmassa beneden je, vol meningen en acties en reacties. Zelf kan je er ook wat van, het tegendeel heb je nooit willen beweren, maar dat is toch anders. Want ja, jij sluit je raam en dan is het allemaal weer voorbij. 

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Het moet niet steeds het nieuwste van het nieuwste zijn. Dat geldt voor films, maar ook voor games. Door de ogen van Odin kijken we deze keer aandachtig naar het geploeter van Vikings die na hun dood naar het mysterieuze Valheim worden gestuurd. Ontwikkelaarsstudio Iron Game AB’s eerste game ooit bleek een voltreffer, in de eerste maand werden er vijf miljoen exemplaren van Valheim verkocht. Nadat ik zag dat enkele vrienden van mij hun hand waagden aan de early access, kon ik het niet laten om zelf eens in hun wereld binnen te springen. Tientallen uren speeltijd later is het tijd voor dwars om aandachtig in het levendige dodenrijk te staren.

“I always thought the idea of education was to learn to think for yourself”, aldus John Keating in Dead Poets Society tijdens een discussie met een collega-professor. Dat klinkt evident, maar met hoe het er nu binnen het onderwijs aan toegaat, vraag ik me af of er nog wel genoeg ruimte is om voor jezelf te denken. Elke leerkracht heeft zijn eigen methode van lesgeven, de ene al wat effectiever dan de andere. Maar al die methodes dienen hetzelfde doel: leerlingen klaarstomen voor examens zodat ze de eindtermen halen. Met de vernieuwde eindtermen worden leerkrachten korter gehouden en verliezen ze meer vrijheid. 

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Recenseren is eigenlijk vooral zelf niet te veel doen, maar over het werk van een ander wat kankeren over wat er beter kon. Driehonderd uren nietsdoen – niemand die mij kan verwijten dat ik mijn werk niet serieus neem – voor een diepgaande recensie over een idle game in volle ontwikkeling: Mr.Mine.

In Bleak House van Charles Dickens verdwijnt Mr. Krook van het toneel door spontane zelfontbranding. Dickens zelf verdedigde zijn literaire keuze door eerdere casussen aan te halen waarin iemand gestorven was door, zo werd beweerd, spontane zelfontbranding. Critici stonden er kritisch tegenover, zoals critici nu eenmaal doen als de eikels die ze zijn. Maar luister goed, als er een manier is om onder een examen uit te komen, is dit het wel.