Voor het eerst zijn we in staat om veranderingen van het klimaat vast te leggen en te voorspellen. Een onderzoek uit 2010 wees uit dat er onder klimatologen een consensus van 97 procent bestond dat door de mens veroorzaakte klimaatopwarming bestaat. In een soortgelijke studie van meer dan 11.000 wetenschappelijke artikelen in 2019 groeide deze consensus tot de volle 100 procent. Daarom is het ook niet bepaald een verrassing dat er de vorige jaren meer en meer protesten waren om het beleid rond klimaatopwarming in verschillende landen en op verschillende niveaus aan te kaarten. Het maatschappelijke debat wordt in onze actualiteit vaak polariserend gevoerd en effectieve maatregelen door onze regeringen blijven klaarblijkelijk uit. Waarom is dat zo? En kunnen wij als studenten een noemenswaardig steentje bijdragen?

Als je afgaat op de informatie die Facebook je aanbiedt over wat er zich zoal rond UAntwerpen afspeelt, heb je misschien al eens het galabal van onze universiteit voorbij zien komen. Dit tweejaarlijkse evenement wordt georganiseerd door VUAS, de Verenigde Universiteit Antwerpen Studenten, een orgaan dat ondanks zijn weinig creatieve naam een belangrijke functie zou hebben. Het bestaat uit een afvaardiging van de koepelkringen Unifac en ASK-Stuwer en kan dus omschreven worden als een overkoepelend-koepel-ding. Al sinds de eenmaking van de onze universiteit in 2003 is het de spreekbuis voor het studentenleven, maar op het eerste gezicht is niet duidelijk wat VUAS inhoudelijk effectief doet.

Mails over feedbackformulieren en herinneringen aan mails over feedbackformulieren overstromen weer de inbox van menig student. Feedback, je vraagt je toch altijd af of de licht emotionele afbranding van je prof nu eigenlijk wel effect heeft op zijn lesgeven. Aan de andere kant, de therapeutische waarde van anoniem gal spuwen op een prof na een matig cijfer mag ook niet onderschat worden. Tot diezelfde prof enigszins gepikeerd voor de klas staat en je je afvraagt of je pittige review het niet alleen maar erger heeft gemaakt.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer is het aan Sam Fender, die op dinsdag 25 februari 2020 de AB wist te vullen. 

Het proffenprofiel toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken, maar die ze zelf niet durven stellen. Maarten Van Ginderachter is hoogleraar binnen het departement Geschiedenis. Hij publiceerde al tal van werken, voornamelijk rond het fenomeen van nationalisme. Toch is hij meer dan een historicus. Naast al zijn werk, vond hij een halfuurtje om ons te tonen wie professor Van Ginderachter echt is.

Studenten hebben vaak een pillenstrip in hun ladekastje. Nee, niet die pillen, maar stimulerende middelen. Als je op een blauwe maandag ook eens nieuwsgierig was naar de hype, ben je niet de enige. In 2017 concludeerde het onderzoek "In hogere sferen?", de vierde editie van het Vlaams Expertisecentrum Alcohol en andere Drugs, dat 8,5% van de ondervraagde hogeschool- en universiteitsstudenten weleens een tablet slikte om hun studeerprestaties te bevorderen. Daarbij gaat het uitsluitend om studenten die het medicijn niet om medische redenen slikken. Rilatine is een bekend voorbeeld van deze stimulerende middelen, dat ook in de wandelgangen van UAntwerpen niet onbekend is. Reden genoeg voor dwars om het middel nader te bekijken.