Yes! Het is eindelijk zo ver: de feestdagen, de meest hartverwarmende dagen van het jaar, komen er weer aan. Maar voor alle studenten ook een periode van pure horror. Die ontelbare kerstfeestjes met een secret santa waar niemand een lijstje voor maakt en jij maar een idee uit je hoed moet toveren, én niet te vergeten de periode waarin elke student meer dan ooit aan zichzelf twijfelt: de blok. Ongelooflijke waanzin in deze periode van het jaar, we zeiden het al. Dit lijstje betaalbare kerstcadeaus, voor jezelf of voor anderen, verlichten alvast één last de komende weken.

Het ideale lichaam, wat is dat? Moeten we ons laten leiden door de modellen die onze sociale media rijk zijn of die in videoclips van internationale sterren figureren? Of mogen we ook gewoon tevreden zijn met onszelf, zonder een bepaald voorbeeld na te streven? Een van de initiatiefneemsters van The Blind Body Positive Protest ging in gesprek met dwars.

Het nakende winterlandschap wordt alweer ontsierd door pikzwarte rookpluimen. Nee, ze ontvluchten dezer dagen niet louter de bakstenen fabriekstorens. Het zijn de brandstapels in het noorden die de sneeuw zwart kunnen doen kleuren. Door traditionalistisch gebakkelei een traditie vergallen – het is allemaal wat ironisch. Maar ik laat het mijn hart niet te nauw naderen. Ik vier immers geen feest van blanke baas en zwarte knecht. Ik vier een hoger idee. Dat doe ik zelfs nog nu ik negentien ben. En eigenlijk zou iedereen dat moeten doen.

De associaties die meestal in je hoofd gemaakt worden bij thema’s als ‘oude handschriften’, ‘renaissance’ en ‘vroegmoderne Nederlandse letterkunde’ kunnen we nu definitief van de baan schuiven. Sven Molenaar rondde immers onlangs zijn doctoraat af rond Het Mengelmoes. Hij onderzocht het integrale zeventiende-eeuwse handschrift, dat lange tijd onder de radar bleef en sinds 2000 aanwezig is in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Hij gaf reeds vele interviews aan Vlaamse kranten, waarbij de koppen dan vaak uitpakken met woorden als ‘pornografie’ en ‘ondergronds’. Voor dwars lichtte hij dat verder toe.

dwars laat komend semester een stuk historie achter. Weliswaar heeft onze verhuis een kleinere impact dan toen ik mijn klompenland achter me liet, maar het effect is hetzelfde. De veredelde bezemkast aan de Kleine Kauwenberg, waar menig dwarser zich verbeet over dt-fouten die net voor de deadline in een artikel waren binnengeslopen, wordt verwisseld voor een splinternieuwe locatie in het gebouw van Universitas aan de Prinsesstraat. 

Het proffenprofiel toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken, maar die ze niet zelf durven stellen. Professor Bea Cantillon heeft buiten lesgeven aan de Faculteit Sociale Wetenschappen nog een hele waslijst aan mandaten én... een eigen wikipediapagina. We stelen een halfuurtje van haar tijd om te praten over guilty pleasures, bieten oogsten en Obama.