“Schrijf iets origineels, kom niet af met het voorspelbare zon-, zee- en strandverhaal want het komt er niet in.” Met deze wijze raad van onze immer intelligente redactiesecretaris vertrok ik naar het feesteiland Malta.

Ik sluit de deur en draai me om. Vanuit de glazen tempel zie ik hoe de stad aan mijn voeten ligt. Ze spint krols op deze ijskoude decemberochtend, ze hijgt in mijn oor. Terwijl haar grond nog vastgevroren is, belooft zij al zwoele zomeravonden met tango op de kade. Onder gekleurde lampjes zal ze mij liefhebben, na me eerst bedwelmd te hebben met rode wijn. Omhullen zal ze me met haar nacht van zwart satijn. Boven aan de trappen zie ik hoe ze zich alvast opmaakt.

De Kerst- en Nieuwjaarsperiode is alweer meer dan een maand achter de rug. Geen mens die zich ondertussen nog kan herinneren wat nu weer zijn of haar goede voornemens waren, dus kon SMS opnieuw putten uit een rijk aanbod aan rare of opzienbarende gebeurtenissen waar geen tekeningetjes bij hoeven gemaakt te worden.